رایو، پامولاپارتی ونکاتا ناراسیمها (۱۹۲۱)
رائو، پامولاپارتی وِنْکاتا ناراسیمْها (۱۹۲۱-2004م) (Rao, P(amulaparti) V(enkata) Narasimha)
| پامولاپارتی ونکاتا ناراسیمها رایو P(amulaparti) V(enkata) Narasimha Rao | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۱م |
| درگذشت | 2004م |
| ملیت | هندی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار هندی، از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ نخست‌وزیر و نیز رهبر «حزب کنگرۀ» هندوستان. از ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳ سروزیر ایالت آندرا پرادش[۱] بود و در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۵ و ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ در مقام وزیر امور خارجه و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ در مقام وزیر منابع انسانی در دولت‌های ایندیرا و راجیو گاندی خدمت کرد. پس از کشته‌شدن راجیو گاندی، رهبری حزب کنگره را به‌دست گرفت. ماه بعد به نخست‌وزیری انتخاب شد و اصلاحات اقتصادی بازارنگر و نگاه به خارج را به اجرا گذاشت. در ۱۹۹۳، تلاش مخالفانش برای دادن رأی عدم اعتماد به دولت وی ناکام ماند. پس از شکست حزب کنگره در انتخابات ملی مه ۱۹۹۶، رائو از نخست‌وزیری استعفا داد و پارلمان را منحل کرد. در دسامبر ۱۹۹۶، درپی بالاگرفتن ادعاهایی که دربارۀ دست‌داشتن وی در رشوه‌گیری‌های سیاسی مطرح بود، از رهبری حزب کنگره کناره گرفت. او، به همراه بوتا سینگا[۲]، وزیر کشور، در اکتبر سال ۲۰۰۰ به جرم رشوه‌دادن به نمایندگان مخالف در پارلمان هند، که به قصد تغییردادن رأی آنان در جریان رأی‌گیری برای اعلام اعتماد به دولت در ۱۹۹۳ صورت گرفته بود، به سه سال زندان محکوم شد.