امپدوکلس
اِمْپِدوکْلِس (ح ۴۹۰ـ۴۳۰پ‌م)(Empedocles)
| اِمْپِدوکْلِس Empedocles | |
|---|---|
| زادروز |
ح 490پ‌م |
| درگذشت | 430پ‌م |
| ملیت | یونانی |
| نام‌های دیگر | (در منابع اسلامی: اَنباذُقْلُس) |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر و طبیب |
| آثار | دربارۀ طبیعت (شعری تخیلی) |
| گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |
(در منابع اسلامی: اَنباذُقْلُس) فیلسوف، شاعر و طبیب یونانی. امپدوکلس برای تبیین دگرگونی واقعی در پدیده‌های جهان به وجود بیش از یک نوع ماده قائل بود و چهار اصل یا بُن را به‌منزلۀ عناصر اولیه برگزید که عبارت بودند از خاک، هوا، آتش، و آب. او عشق و نفرت را نیز اصل‌های جذب و دفع می‌دانست و معتقد بود که متناوباً و در چرخه‌ای تکرارشونده بر جهان حکومت می‌کنند. امپدوکلس در شعری تخیلی به ام دربارۀ طبیعت[۱] نوعی نظریۀ زیست‌شناختی دربارۀ انتخاب طبیعی عرضه کرد. در پیشرفت پزشکی یونانی سیسیل نیز نقش مهمی داشت. امپدوکلس در شهر سلینوس[۲] در سیسیل طاعون را معالجه و ادعای خدایی کرد. بنابر افسانه‌ای که الهام‌بخش شعرامپدوکلس بر فراز اِتنا[۳] اثر متیو آرنولد[۴] بوده است، امپدوکلس که از زندگی خسته بود و می‌خواست مردم باور کنند که خدایان او را در جرگۀ خود پذیرفته‌اند، خود را به دهانۀ کوه اِتنا[۵] افکند و به زندگی‌اش پایان داد.