اقتصاد خرد
اقتصاد خُرد (microeconomics)
شاخه‌ای از اقتصاد، برای مطالعه دربارۀ واحدهای انفرادی تصمیم‌گیرنده در اقتصاد. این واحدها عبارت‌اند از مصرف‌کننده، مؤسسه، یا صنعت. اقتصاد خُرد، برخلاف اقتصاد کلان، چگونگی عملکرد بازارهای مختلف و چگونگی انتخاب‌های تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و پیامدهای این انتخاب‌ها را بررسی می‌کند. این بررسی‌ها از طریق تجزیه و تحلیل چگونگی تعیین قیمت کالاها و مقدار کالاهایی که خرید و فروش می‌شوند صورت می‌گیرند. به بیان ساده، اقتصاد خرد در وهلۀ اول، بازاری را تجزیه و تحلیل می‌کند که در آن رقابت کامل[۱] حاکم است، یعنی یک وضعیت نظری که فقط هنگامی وجود دارد که هیچ تولیدکننده یا مصرف‌کننده‌ای نتواند به‌تنهایی تأثیری بر قیمت بازار داشته باشد. در دنیای واقعی، بنابه دلایل مختلف (وجود انحصار، موانع تجارت، و نظیر این‌ها) همیشه رقابت ناقص است و اقتصاد خُرد، تأثیر این وضعیت بر دستمزدها و قیمت‌ها را بررسی می‌کند. زیربنای این موضوعات و سایر مطالب مربوط به اقتصاد خُرد، مفهوم بهینگی[۲] یا مطلوبیت است که اولین‌بار ویلفردو پارتو[۳] در قرن ۱۹ آن را مطرح کرد. استنباط پارتو از کارآمدترین وضعیت یک اقتصاد، که در آن تخصیص مجدد منابع بدون ضرر به موقعیت شخص دیگر امکان ندارد، بسیار نافذ و مهم بوده است.