لیوی اول
لئوی اول (ح ۳۹۰ـ۴۶۱م)(Leo I)
(یا: لئوی کبیر؛ لئوی قدیس) پاپ (۴۴۰ـ۴۶۱م). به برپایی آداب نیایش در کلیسا کمک کرد. شورای خالکدون[۱] که به حکم او تشکیل یافت نامۀ شرعی[۲] او را به‌مثابۀ نظر شخص پطرس حواری[۳] پذیرفت. در مقام فرستادۀ امپراتور والنتی‌نیانوس سوم[۴] (۴۲۵ـ۴۵۵م) با تطمیع آتیلا[۵]، شاه هون‌ها[۶] مانع نابودی رم به دست آنان شد.