فوره، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)
فورِه، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)(Fauré, Gabriel)
آهنگساز فرانسوی. آثارش دربرگیرندۀ ترانهها، موسیقی مجلسی، و یک رکویِم[۱] کُرال (۱۸۸۷ـ۱۸۸۹) است. از شاگردان سن ـ سانس[۲] بود، و در ۱۸۹۶ استاد آهنگسازی کنسرواتوار پاریس[۳] شد، و از ۱۹۰۵ تا ۱۹۲۰ مدیریت آن را برعهده داشت. فوره از ۱۸۵۴ تا ۱۸۶۶ در مدرسۀ موسیقی لوئی نیدرمِیِر[۴] در پاریس تحصیل میکرد، و در سالهای بعد ارگنواز کلیسای شهر رِن[۵] شد. در ۱۸۷۰ به پاریس بازگشت، ابتدا در کلیسای سنسولپیس[۶] و بعد در کلیسای سنت ـ اونوره[۷] ارگنواز شد، و در ۱۸۷۷ سرپرستی کُر کلیسای مادلن[۸] را برعهده گرفت، و در ۱۸۹۶ ارگنواز این کلیسا نیز شد، و این مقام را تا ۱۹۰۵ حفظ کرد. در آهنگسازی شاگردان برجستۀ بسیاری داشت، ازجمله موریس راول[۹]، ژرژ اِنسکو[۱۰]، و شارل کِشلَن[۱۱]. آثار نخستین او، به ویژه دورۀ آوازیِ موسوم به آواز خوب[۱۲] (۱۸۹۲ـ۱۸۹۳)، اولین سونات ویولن، اولین کوآرتت پیانو، ماهیتی تغزلی و اندیشمندانه داشتند. معروفترین اثر او، رکویِم، نیز متعلق به همین دوران است. در آستانه قرن جدید با اپرای پرومته[۱۳] (۱۹۰۰)، سبک موجزتر و سختگیرانهتری را درپیش گرفت و آن را در قالب آثاری همچون کویینتتهای پیانو و سوناتهای ویولنسل ادامه داد. ازجمله آثار اوست: صحنهای. اپرای پنلوپه[۱۴] (۱۹۱۳)؛ موسیقی صحنهای برای نمایشنامۀ پلئاس و ملیزاند[۱۵] (اثر مترلینک[۱۶]؛ ۱۸۹۸). ارکستری پاوان[۱۷] (۱۸۸۷)؛ سوییت ماسک و برگاماسک[۱۸] (۱۹۱۹). آوازی مِس باس[۱۹] برای خوانندگان زن و ارگ؛ آواز تکصدایی ۹۶ ترانه ازجمله دورههای شعر یک روز[۲۰]، ترانۀ حوا[۲۱] (اثر شارل وان لربرگ[۲۲]؛ ۱۹۰۶ـ۱۹۱۰)، افق وهمانگیز[۲۳] (۱۹۲۱).
- ↑ Requiem
- ↑ Saint-Saëns
- ↑ Paris Conservatoire
- ↑ Louis Niedermeyer
- ↑ Rennes
- ↑ Saint-Sulpice
- ↑ Saint-Honoré
- ↑ Madeleine
- ↑ Maurice Ravel
- ↑ George Enescu
- ↑ Charles Koechlin
- ↑ La Bonne Chanson
- ↑ Prométhée
- ↑ Pénélope
- ↑ Pelléas et Mélisande
- ↑ Maeterlinck
- ↑ Pavane
- ↑ Masques et bergamasques
- ↑ Messe basse
- ↑ Poème d’un jour
- ↑ La Chanson d’Eve
- ↑ Charles Van Lerberghe
- ↑ L’Horizon Chimérique