فییژو، دیوگو (۱۷۸۴ـ۱۸۴۳)
فِئیژو، دیوگو (۱۷۸۴ـ۱۸۴۳)(Feijo, Diogo)
سیاستمدار، و نایب‌السلطنۀ برزیل (۱۸۳۵ـ۱۸۳۷). او که فرزند نامشروع کشیشی بود، در ابتدا، برای رهبانیت آموزش دید و پیش از انتخاب در کورتس[۱] (مجلس) پرتغال در ۱۸۲۱، معلم بود. لیبرالی متعهد و مخالف تجارت برده بود و پس از کناره‌گیری پدرو دوم[۲] در ۱۸۳۱ وزیر دادگستری شد. مجلس که با او دشمن بود اجازه نداد او در مقام نایب‌السلطنه کاری از پیش ببرد.