کانستبل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷)

کانْسْتَبِل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷)(Constable, John)

تابلوي گندم‌زار، اثر جان کانستبل

جان کانْسْتَبِل John Constable
زادروز	1776م
درگذشت	1837م
ملیت	انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل	هنرکده‌های آکادمی سلطنتی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
آثار	اسب جهنده (1825؛ آکادمی سلطنتی، لندن)؛ گندم‌زار(1826؛ نگارخانۀ ملی لندن)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه‌سازی جهان

نقاش انگلیسی. از بزرگ‌ترین نقاشان منظره‌پرداز قرن ۱۹ بود. صحنه‌هایی از طبیعت زادگاهش سافوک، ازجمله تابلوی گاری علوفه (۱۸۲۱؛ نگارخانۀ ملی لندن)، و همچنین تصاویری از کاخ‌ها، کلیساها، چشم‌اندازها، و سواحل بریتانیا نقاشی کرد. کانستبل میراث‌بَر سنّت واقع‌گرایی محزون هلندی، به‌ویژه شیوۀ یاکوب رویسدال بود. می‌خواست تغییرات زودگذر جوّی را بر تابلو آوَرَد و از مناظر طبیعی انگلستان تصاویر یادمانی بسازد؛ همچون تابلوی اسب سفید (۱۸۱۹؛ مجموعۀ فریک، نیویورک) و کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی (۱۸۲۷؛ موزۀ ویکتوریا و آلبرت، لندن). نقاشی‌های کانستبل به‌سبب بازنمایی جلوه‌های جوّی شایان توجه‌اند؛ بسیاری از نقاشان فرانسوی، ازجمله اوژِن دُلاکروا آثارش را ستودند. در میان برگزیده‌ترین آثارِ او تابلوی اسب جهنده (۱۸۲۵؛ آکادمی سلطنتی، لندن)، گندم‌زار (۱۸۲۶؛ نگارخانۀ ملی لندن)، و دِدَم وِیل (۱۸۲۸؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند، ادینبورگ) درخور ذکرند. بسیاری از پیش‌طرح‌های رنگ‌روغنی‌اش از بهترین آثار او به‌شمار می‌آیند. کانستبل در جوانی در آسیاب خانوادگی‌شان کار کرد، و به‌تدریج به نقاشی گرایید. در ۲۳سالگی در هنرکده‌های آکادمی سلطنتی تحصیلات جدّی را آغاز کرد، و در ۳۵سالگی تابلوی دِدَم وِیل (۱۸۱۱) را کشید. در دوران طولانی تکامل هنری‌اش دو عامل اصلی یاد‌کردنی‌اند: نخست این‌که دستاوردهای نقاشان منظره‌ساز، ازجمله کلود لورن، یاکوب رویسدال، پتر پل روبنس، تامس گِینزبارو، و تامس گِرتین را تحلیل و بررسی کرد و دوم این‌که طبیعت و همۀ مظاهر آن را می‌ستود ـ چشم‌اندازهای پانوراما (سراسرنما)ی اَبرهای پایان‌ناپذیر، دشت‌ها، رودها، چمن‌زارهای آب‌گیر و گندم‌زارهای زادگاهش انگلیای شرقی، و به‌ویژه درّۀ استور در نزدیک خانه‌اش که اکنون با نام «دیار کانستبل» مشهور است، در آثارش تجلّی یافته‌اند. فطرتاً نقّاش دشت‌ها و صحنه‌های ساده و بی‌تکلّف روستایی بود؛ مناظر کوهستانی که برای نقاشان رمانتیک چنان دلپذیر بود، توجّه او را برنمی‌انگیخت. اصولی که کانستبل خود را ملزم به رعایت آن می‌دانست، آثار وی را از جوزف ترنر، هنرمند معاصرش، متمایز می‌سازد. کانستبل که هنرمند شاخص دورۀ رمانتیک بود، همچون وردزورث، پس از رهایی از تنش‌های انقلاب و جنگ، فقط به طبیعت و مطالعۀ پدیده‌های طبیعی پرداخت. در ۱۸۱۹ به‌عضویت آکادمی سلطنتی درآمد، و در همان سال متعاقب دریافت مستمری مقرر، از دغدغه‌های مالی رهایی یافت و توانست نیروی خویش را صرف اجرای آثار برجسته‌اش کند. کانستبل در انگلستان تأثیر مستقیم چندانی نداشت، لیکن در فرانسه هنرمندان مکتب باربیزون و کمی بعد امپرسیونیست‌ها را متأثر ساخت.

 

---