کانگ شی

کانْگْ شی (۱۶۵۴ـ۱۷۲۲)(K\'ang Hsi)

کانْگْ شي

امپراتور چین از سلسلۀ چینگ. از ۱۶۶۱ امپراتور چین بود. در دوران زمامداری‌اش توانست بخش‌هایی از خاک روسیه و مغولستان خارجی را به خاک چین ضمیمه کند و تبت را تحت کنترل چین درآورد. چهار بندر برای تجارت خارجی تأسیس کرد؛ آموزش‌ و پرورش به‌شیوۀ غربی، هنرهای غربی، و مذهب کاتولیک را در چین رواج داد. همکاری فضلای چینی را برای گردآوری آثار ادبی جلب کرد، از‌جمله اثر مشهور لغت‌نامۀ کانگ شی (۱۷۱۶) و شعر کامل تانگ (۱۷۰۷) با بیش از ۴۸,۹۰۰ شعر.

 

---