کبریت

کِبریت (match)

باریکه‌ای از چوب یا مقوا با نوکی آغشته به مواد آتشگیر، برای روشن‌کردن آتش. در ۱۸۱۶، فرانسوا دروسن، برای نخستین‌بار کبریت‌های اصطکاکی فسفردار را در فرانسه ساخت. کبریت بی‌خطر نوعی کبریت است که در آن عامل اکساینده و مادۀ آتشگیر از هم جدایند. مادۀ اخیر را روی سطح قوطی کبریت می‌مالند و چوب کبریت را برای روشن‌شدن روی آن می‌کشند. کبریت بی‌خطر را جِی ای لوندستروم سوئدی در ۱۸۵۵ به ثبت رساند. کبریت بغلی را جاشوا پوزی امریکایی در ۱۸۹۲ اختراع کرد.

---