ترومپت
ترومْپِت (trumpet)
از اعضای خانوادۀ باستانی سازهای لبی ـ زبانه‌ای. در جهان به انواع و اقسام شکل‌ها و با جنس‌های گوناگون یافت می‌شوند، و در ارکستر امروزی بخشی از قسمت سازهای برنجی را تشکیل می‌دهند. ترومپت، لوله‌ای استوانه‌ای‌شکل، صاف یا مارپیچ دارد و صدایی تیز و نافذ با زیروبم ثابت تولید می‌کند. از آن برای ابلاغ علایم نظامی استفاده می‌کنند و در اجرای مراسم آیینی نیز کاربرد دارد. ترومپت‌های دریچه‌دار[۱] که در حدود ۱۸۲۰ پدید آمدند، دستیابی به گسترۀ کامل زیرایی‌های کروماتیک را امکان‌پذیر کردند. ترومپت ارکستریِ امروز به‌سبب آوای درخشان، شفاف و کاملاً ثابت خود سازی ارزشمند است، و اقسام گوناگون نوع معمولی دو۴ آن در کاربرد کنونی عبارت‌اند از سوپرانو در رِ، پیکّولو[۲] (کلارینو[۳]) در دو۵، و ترومپت باس در دو۳، که واگنر[۴] به ارکستر اضافه کرد. در ارکسترهای برنجی، ترومپت سوپرانو سی‌بمل نیز معمول است. ترومپت از سازهای سنتی مخصوص تکنوازی در موسیقی جازند و نوازندگان آن در اجرای هارمونیک‌های بالا مهارت‌های خاصی از خود نشان‌می‌دهند.