تطوان
تِطْوان
(یا: تطاوین؛ تیطاوین[۱]) شهری در شمال کشور مراکش[۲]، نزدیک ساحل دریای مدیترانه، در جبل دَرْسه، منطقۀ عمومی ریف، به فاصلۀ ۲۵کیلومتری جنوب بندر اسپانیایی سئوتا (سبته)[۳]. پارچه، صابون، مصالح ساختمانی، تولیدات عمدۀ آن را تشکیل می‌دهد. قلعۀ قدیمی شهر در ۶۸۵ق/۱۲۸۶م به امر ابویعقوب یوسف بن یعقوب مرینی (حک ۶۸۵ـ۷۰۶ق/۱۲۸۶ـ۱۳۰۷م) سلطان فاس، در محل یک شهر قدیمی رومی ساخته شد و جانشین او، ابوثابت عمرو (عامر) بن عبدالله بن ابویعقوب یوسف، در ۷۰۸ق/۱۳۰۸م شهر تطوان را بنا نهاد. اسپانیایی‌ها در قرن ۹ق/۱۵م آن را ویران کردند و یهودیان آوارۀ پرتغالی در ۸۹۷ق/۱۴۹۲م، شهر را دوباره ساختند. در ۱۲۷۶ق/۱۸۶۰، در جنگ مراکش و اسپانیا، به تصرف اسپانیایی‌ها درآمد و از ۱۳۳۳ق/۱۹۱۵ پایتخت مراکشِ اسپانیا[۴] شد. در ۱۹۵۶، پس از اعلام استقلال کشور مغرب از فرانسه، از طرف اسپانیا به این کشور واگذار شد.