تعرق
تَعَرُّق (transpiration)
خروج آب به‌صورت بخار از گیاه. بخش عمدۀ آب از طریق انتشار[۱] بخار آب از منافذ یا روزنه[۲]های برگ خارج می‌شود. وظیفۀ اصلی روزنه‌ها مبادلۀ گاز بین بافت‌های درونی گیاه و اتمسفر است. تعرق از سطح برگ باعث ایجاد جریان پیوسته و رو به بالای آب از درون آوند چوبی، و از ریشه به برگ می‌شود که جریان تعرقی نامیده می‌شود. جریان تعرقی باعث جایگزینی آب ازدست‌رفته می‌شود و امکان ترابری مواد معدنی جذب‌شده از خاک را از طریق آوند چوبی به برگ‌ها فراهم می‌آورد. این پدیده از آن‌رو مهم است که بسیاری از یاخته‌های گیاهی نیاز به مواد معدنی دارند. تخمین زده می‌شود که بوتۀ ذرت در یک فصل رویشی ۲۴۵ لیتر آب را از راه تعرق از دست می‌دهد.