باغریب، فاطمه بنت سالم
باغریب، فاطمه بنت سالم (جاوه 1821- 1840) Fatemeh bint Salem Baghreeb
فعال اجتماعی یمنی. پدر و ماردش اهل حضرموت بودند که همانند بسیاری از مردم این منطقه در طلب کار و کسب به جاوه (اندونزی) مهاجرت کرده بودند و وی در شهر قرس، ایالت جاوه، به دنیا آمد.
پدرش به او خواندن و نوشتن آموخت و سپس با ادبیات عرب و فقه آشنا کرد. آنگاه وی وارد حلقه تدریس سید عبدالله بن شیخ احمد با فقیه و علی بن حسین و احمد بن الحسن مولی خیله شد و صحیح بخاری را نزد زبیر بن قاسم با رقیه فرا گرفت و در سال 1882 همراه پدر حج گزارد و پدرش او را نزد سید احمد بن زینی دحلان برد تا میزان دانش او را تصدیق کنند و دحلان به او اجازه نقل حدیث داد.
حلقه تدریس وی در حضرموت بسیار رونق داشت و صبح‌ها برای کودکان و عصرها برای زنان درس و موعظه می‌گفت. سیره و سلوکش سبب شد تا در حضرموت او را به رابعه عدویه تشبیه کنند به او لقب رابعه کوچک دهند. هر سال در منزلش مجلس خوانش صحیح بخاری را برگزار می‌کرد و تا روز 27 رجب آن را به پایان می‌برد و سپس مهمانی بزرگی به شکرانه ختم صحیح بخاری برای زنان برگزار می‌کرد. در ماه رمضان هر سال مجالس ویژه‌ای برای زنان برگزار می‌کرد و نماز تراویح را که ویژه این ماه است برای زنان امامت می‌کرد.