تیتانیوم

تیتانیوم (titanium)
عنصری فلزی، به‌رنگ خاکستری نقره‌ای، سبک‌وزن و مستحکم، با نماد Ti، عدد اتمی ۲۲، و جرم اتمی‌ نسبی ۴۷.۹۰. از نظر فراوانی، نهمین عنصر در پوستۀ زمین است و ترکیبات آن تقریباً در همۀ سنگ‌های آذرین و نهشته‌های رسوبی آن‌ها یافت می‌شود. بسیار محکم و در برابر خوردگی مقاوم است، لذا از آن برای ساخت هواپیما و فضاپیماهای سریع و همچنین برای ساخت آلیاژها استفاده می‌کنند. تقریباً با هر فلزی، جز مس و آلومینیوم، ترکیب می‌شود. اکسید تیتانیوم در ساخت رنگدانه‌های سفید درجۀ یک به‌کار می‌رود. تیتانیوم طی فرآیندی با نام، اوسه ئوانیتگریشن، به استخوان متصل می‌شود. از آن‌جا که بدن با تیتانیوم واکنش نشان نمی‌دهد، بنابراین برای کاشت اندام مصنوعی بسیار ارزشمند است. در ۱۷۹۱، کانی‌شناس انگلیسی، ویلیام گریگور (۱۷۶۱ـ۱۸۱۷)، این عنصر را کشف کرد. در ۱۷۹۶، شیمی‌دان آلمانی، مارتین کلاپروت، با الهام از خدای خورشید در اساطیر یونان آن را نام‌گذاری کرد. تا ۱۹۲۵، شکل خالص این عنصر به‌دست نیامد.

---