لقیه، عبدالله بن محمد
لقیه، عبدالله بن محمد (صنعاء 1930- 1961م) Abdollah bin Mohammad Al-Lagheeh
مبارز سیاسی یمنی. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی به مدرسه‌ی نظامی ارتش پیوست و همراه دوست و هم‌رزمش، عبدالله علفی، در آخرین دوره‌ی این مدرسه فارغ‌التحصیل شد. همانند بسیاری دیگر از نظامیان مشروطه‌خواه، با جریان اصلاح‌طلبی که نظام پادشاهی- امامت یحیی حمیدالدین را به چالش کشیده بود، همراه گردید و به همراه سرهنگ محمد علی اکوع به مدت دو سال در ساختمان مدرسه‌ی نظامی زندانی شد. سپس جهت انجام اعمال شاقه به مدت بیش از یک سال در راه‌سازی مسیر صنعاء- صعده به کار گرفته شد و بار دیگر در حجه مدتی را در زندان گذراند. پس از آزادی به تعز اعزام شد و در یکی از واحدهای نظامی این شهر مشغول خدمت گردید. سپس به حدیده منتقل شد. تحمل زندان و اعمال شاقه او را از روش اصلاح‌طلبانه به انقلابی‌گری کشاند. دوست و هم‌دوره‌ای دوران تحصیل او، عبدالله علفی، که افسر و مسئول حراست بیمارستان حدیده بود، به لقیه اطلاع داد که امام احمد حمیدالدین (پادشاه یمن) قصد عیادتِ دو تن از محافظان خود را دارد که در جریان واژگونی یک خودرو همراه وی زخمی و در بیمارستان بستری شده‌اند. علفی و لقیه فرصت را برای کشتن امام احمد مناسب دیدند و طرح ترور او را در هنگام ورودش به بیمارستان به اجرا درآوردند، اما تلاش آن دو به رغم اصابت گلوله به امام احمد ناکام ماند. پس از ناکام ماندن این عملیات لقیه دستگیر و به تعز منتقل گردید و در جریان بازجویی به شدت شکنجه شد.
دادگاه حکم به اعدام وی داد و او همراه یارش، محسن هندوانه، در میدان شهر تعز که اکنون میدان شهدا نام دارد اعدام شد.