محطوری، ابراهیم بن علی

محطوری، ابراهیم بن علی (  -صعده 1700م)  Ibrahim bin Ali Al-Mohatwari

شورشی و مدعی مهدویت در یمن. از شخصیت‌‌های عجیب و جنجالی یمن در قرن دوازدهم هجری (هجدهم میلادی) بوده است. در ابتدا تصوف و عزلت را پیشه‌ی خود ساخت. سپس در هیات درویشی مجذوب ظاهر شد و گروهی را گرد خویش آورد که از روستایی به روستای دیگری می‌رفتند و از مردم اخاذی می‌کردند. سپس شوق پادشاهی در او زبانه کشید و برای رسیدن به پادشاهی از جادو و طلسم و دیگر ابزارهای غریبه بهره گرفت. با یکی از جادوگران بزرگ، به نام محمد بن علی سودی، ارتباط یافت و از او خواست تا برایش رقعه بنویسد و یک سال یعنی تا بعد از سال 1700م به او مهلت داد که از آن سال به مدت چهل سال بر یمن حاکم گردد. اما شتابزدگی محطوری در تحقق بلندپروازی‌اش، برنامه را به جلو انداخت. از سودی خواست تا تسریع کند و سودی نیز برایش پیش‌بینی سلاح و گلوله و جذب دل‌ها را تدبیر کرد. وی طلسم‌هایش را می‌نوشت و در آبی که گاوها از آن می‌خوردند می‌ریخت. سپس دستور به ذبح آن گاوها می‌داد تا مردم از آن بخورند و معتقد بود چون مردم از گوشت این گاوها بخورند ترس آنان را فراخواهدگرفت، دل‌هایشان وحشت‌زده شده و محبت شیخ محطوری در آن‌ها فزونی خواهد یافت. بر این اساس محطوری در سال 1699م ادعای خلافت کرد و خود را امام منصور، مهدی منتظر، خواند. او کشیدن توتون را حرام و شکستن قلیان‌ها را واجب شمرد و دست به هجوم و کشتار و چپاول زد. چون کارش بالا گرفت در دژ مَدوَم محاصره شد. متوکل علی الله قاسم بن حسین، شاه یمن، برای سرکوب او همراه نیروهایش به دژ رسید و شخصاً وارد معرکه شد. محطوری از دژ به سمت شام گریخت. امیر صعده او را اسیر کرد و سرش را از تن جدا نمود و به صلیب کشید.

حوثی، مورخ یمنی و صاحب نفحات العنبر، می‌گوید که فتنه‌ی محطوری بسیار بزرگ بوده و به رغم کوتاهی مدت آن، سخت‌ترین فتنه‌ای بوده که یمن به خود دیده است. شمار کشتگان این فتنه به بیست هزار تن می‌رسد.