جنگلبانی
جنگلبانی (forestry)
علم ادارۀ جنگل. روش توصیه‌شده برای جنگلبانی، تمرکز بر محصولات چندمنظوره، با هدف حفاظت از گونه‌های متنوع گیاهی و جانوری و نیز برآوردن نیازهای مصارف انسانی، ازجمله درخت‌بُری، و تفریح، است. جنگلبانی غالباً به کاشت گونه‌ای منفرد از درختان، مانند سوزنی‌برگانی که به‌سرعت رشد می‌کنند، یا درختانی برای تأمین چوب نرم برای تولید خمیر کاغذ و تهیۀ الوار ساختمانی، که جهان بسیار نیازمند آن است، محدود می‌شود. در کشورهای گرمسیری درخت‌بُری به تخریب جنگل‌های بارانی[۱] منجر شده، و مشکلات زیست‌محیطی جهانی به بار آورده است. جنگل‌های کوچک نواحی مرتفع را درختزار[۲] می‌نامند. قدیمی‌ترین جنگل طراحی شده در ۱۳۶۸، در نورنبرگ[۳]، آلمان شکل گرفت. طراحی جنگل در انگلستان از قرن ۱۶ آغاز شد. در انگلستان، ژاپن و سایر کشورها، از فعالیت‌های جنگلبانی، به‌سبب تمرکز در زمینۀ کاشت درختان سوزنی‌برگ نرم‌چوب، و غفلت از درختان سخت‌چوب بومی انتقاد می‌کنند.