مطیع یافعی، محمد صالح

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۶ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مطیع یافعی، محمد صالح (یافع 1945- 1981م)   Mohammad Saleh Motie Al-Yafeei


نظامی و دولتمرد یمنی. تحصیلات مقدماتی را در عدن گذراند؛ سپس به آموزشکده‌ی فنی معلّا راه یافت و پس از فارغ‌التحصیلی در شرکت ارتباطات مشغول به کار گردید. از سال 1961 وارد فعالیت‌های سیاسی و مبارزه ضد استعمار انگلیس شد که جنوب یمن را تحت اشغال خود داشت. در 1962 به جنبش ناسیونالیست‌های عرب پیوست و انجمن یافعی اصلاح را تشکیل داد که در 1963 یکی از تشکل‌‌‌های جبهه‌ی ناسیونالیست آزادی‌بخش جنوب اشغالی یمن شد. این جبهه رهبری مبارزات آزادی‌بخش ملی را بر ضد استعمار انگلیس به عهده داشت.

محمد صالح جزء نخستین شبه‌نظامیانی بود که جنگ‌های پارتیزانی را در سال 1964 ضد اردوگاه‌ها و کشتی‌های انگلیسی به راه انداختند و در 1966 پس از انتقال عبدالفتاح اسماعیل به تعز، فرماندهی گروه فداییان در عدن بر عهده‌ی مطیع گذاشته شد. در مارس 1967 دستگیر و تحت سخت‌ترین شکنجه‌های بازجوهای انگلیسی قرار گرفت. در نوامبر همان سال انگلیسی‌ها استقلال جنوب یمن را به رسمیت شناختند، نام جبهه‌ی قومی را از لیست گروه‌های تروریستی حذف کردند و در نتیجه‌ی این تحولات زندانیان سیاسی و از جمله مطیع آزاد شدند. پس از استقلال جنوب و تشکیل دولت یمن جنوبی، مطیع به معاونت وزیر کشور منصوب شد. در مارس 1968 به عضویت شورای فرماندهی کل جبهه‌ی ناسیونالیست درآمد و با اکثریتی که معتقد به ضرورت ادغام همه‌ی نیروهای شبه‌نظامی به نیروهای مسلح (ارتش) بودند هم‌رای شد. ارتش این تصمیم را رد کرد و دو هفته پس از تشکیل کنگره‌‌ی جبهه‌ی ناسیونالیست، دست به کودتا زد. مقاومت مردمی، کودتای ارتش را ناکام گذاشت. در ژوئن 1969 رئیس‌جمهور (قحطان الشعبی) مجبور به کناره‌گیری از قدرت شد و در دولت جدید محمد صالح مطیع به وزارت کشور منصوب گردید. در سال 1973 به عنوان وزیر خارجه انتخاب شد. در جریان درگیری‌ داخلی میان اعضای دفتر سیاسی حزب سوسیالیست، محمد صالح مطیع با طیفی که خواهان برکناری عبدالفتاح اسماعیل بودند همراهی کرد. در سال 1980 با کنار زده شدن وی و روی کار آمدن علی ناصر محمد، مطیع به عنوان عضو دفتر سیاسی حزب سوسیالیست منصوب گردید و بدین ترتیب عملاً نفر دوم پس از رئیس‌جمهور شمرده می‌شد.

مطیع در سال 1981 پس از شلیک به یکی از همراهان رئیس‌جمهور که برخی منابع آن را سهوی می‌دانند، دستگیر و اعدام شد.