چرچیل، وینستون (۱۸۷۴ـ۱۹۶۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۹ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

وینْستون چرچیل (۱۸۷۴ـ۱۹۶۵) (Churchill, Winston)

وینستون چرچیل
Winston Churchill
زادروز ۱۸۷۴م
درگذشت ۱۹۶۵م
ملیت انگلیسی
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
آثار مجموعۀ کتاب‌هایی درباره تاریخ جنگ جهانی دوم (۱۹۴۸ـ۱۹۵۴)؛ تاریخ ملل انگلیسی زبان (۱۹۵۶ـ۱۹۵۸)
گروه مقاله تاریخ جهان
جوایز و افتخارات نشان شوالیه گارتر (عالی ترین نشان شهسواری) (۱۹۵۳)
وينستون چرچيل
وينستون چرچيل

سیاستمدار محافظه‌کار و نخست‌وزیر انگلستان (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ـ۱۹۵۵). نمایندۀ حزب لیبرال در مجلس عوام (۱۹۰۰ـ۱۹۲۳) و وزیر خزانه‌داری (۱۹۲۴ـ۱۹۲۹) بود. درخلال جنگ اسپانیا و امریکا[۱]در کوبا و سپس در هند، مصر، و افریقای جنوبی نقش دوگانۀ سرباز و خبرنگار جنگی را ایفا کرد. اَسکوئیت[۲]، نخست‌وزیر انگلستان، در ۱۹۱۱ چرچیل را به منصب لرد اول دریاداری منصوب کرد. چرچیل در ۱۹۱۵ طرح نافرجامی را برای حمله به داردانل[۳] به‌منظور کاهش فشار ترک‌ها بر نیروهای روسیه تدارک دید؛ نیروهایی که در قفقاز می‌جنگیدند. شکست فاجعه‌آمیز حملۀ داردانل به تشدید مخالفت‌ها با چرچیل افزود و او ناگزیر شد در اواخر ۱۹۱۵ از مقام خود کناره گیرد. در ۱۹۱۷ در کابینۀ دیوید لوید جورج[۴] وزیر مهمات شد و تلاش‌هایی برای ساخت تانک به ‌عمل‌آورد. در اولین روز جنگ جهانی دوم، چرچیل بار دیگر به وزارت دریاداری منصوب شد. با فرانکلین روزولت[۵]، رئیس‌جمهور امریکا، رابطۀ نزدیکی داشت و در اوت ۱۹۴۱ منشور آتلانتیک[۶] را با او امضا کرد. چرچیل برای دیدار و گفت‌و‌گو با دیگر سران متفقین به واشینگتن؛ برای کنفرانس کازابلانکا[۷] (دارالبیضاء) به مغرب، قاهره[۸]، و مسکو؛ و برای کنفرانس تهران[۹] به ایران سفر کرد. در فوریۀ ۱۹۴۵، برای بحث دربارۀ نقشۀ شکست نهایی آلمان و اشغال این کشور پس از تسلیم بی‌قید‌و‌شرط، در کنفرانس یالتا[۱۰] با استالین و روزولت دیدار کرد. در ۲۳ مۀ ۱۹۴۵ دولت ائتلافی انگلستان سقوط کرد و چرچیل در کابینۀ جدیدی که بیشتر اعضای آن را محافظه‌کاران تشکیل می‌دادند، در پست نخست‌وزیر به فعالیت ادامه داد. در ژوئن همان سال، چرچیل برای بحث دربارۀ مراحل نهایی جنگ به کنفرانس پوتسدام[۱۱] در آلمان رفت. در سال‌های پس از جنگ سرد، چرچیل رهبری حزب محافظه‌کار را برعهده گرفت، که جناح مخالف دولت انگلستان بود. در اکتبر ۱۹۵۱ بار دیگر نخست‌وزیر انگلستان شد و در آوریل ۱۹۵۵ از مقام خود کناره گرفت. چرچیل در ۱۹۵۳ نشان شوالیۀ گارتر[۱۲] (عالی‌ترین نشان شهسواری) را دریافت کرد. خانۀ چرچیل در چارتوِل[۱۳]، در منطقۀ کِنت[۱۴]، که از ۱۹۲۲ به بعد محل اقامتش بود، به موزه تبدیل شده است. از آثار اوست: اثری در شش جلد دربارۀ تاریخ جنگ جهانی دوم (۱۹۴۸ـ۱۹۵۴) و اثری دیگر در چهار جلد با عنوان تاریخ ملل انگلیسی‌زبان[۱۵] (۱۹۵۶ـ۱۹۵۸). دولت انگلستان در سال ۱۹۹۵ با پرداخت ۱۳,۲۵۰,۰۰۰ پوند به خانوادۀ چرچیل برای نوشته‌های پیش از ۱۹۴۵ او، معروف به نامه‌های چارتول[۱۶]، موافقت کرد. این توافق پس از یک مناقشۀ حقوقی طولانی، به‌منظور جلوگیری از فروش احتمالی این نوشته‌ها به یکی از دانشگاه‌های امریکا، صورت گرفت.

 


  1. Spanish-American War
  2. Asquith
  3. Dardanelles
  4. David Lloyd George
  5. Franklin Roosevelt
  6. Atlantic Charter
  7. Casablanca Conference
  8. Cairo
  9. Tehran Conference
  10. Yalta Conference
  11. Potsdam Conference
  12. Knight of the Garter
  13. Chartwell
  14. Kent
  15. History of the English Speaking Peoples
  16. Chartwell papers