مانیو، یولیو (۱۸۷۳ـ۱۹۵۳)
مانیو، یولیو (۱۸۷۳ـ۱۹۵۳)(Maniu, iuliu)
سیاســتمدار رومانیایـــی و نخســـت‌وزیر رومانی (۱۹۲۸ـ۱۹۳۰؛۱۹۳۰؛ ۱۹۳۲ـ۱۹۳۳). رهبر حزب ملی روستائیان[۱] بود. در ۱۹۰۶، به نمایندگی پارلمان مجارستان[۲] انتخاب شد و همراه با گروه کوچکی از اتباع رومانی، برای تأمین حقوق یکسان برای اقلیت رومانی‌تبار در مجارستان به مبارزه پرداخت. در جنگ جهانی اول، در ارتش اتریش‌ـ مجارستان به خدمت پرداخت و در ۱۹۱۸ شورش نیروهای رومانی را سازمان‌دهی کرد. مانیو در دوران نخست‌وزیری‌اش در ۱۹۳۰ با بازگشت کارول دوم[۳]، پادشاه تبعیدی رومانی، به کشور موافقت کرد، اما یک‌سال بعد درپی اختلاف با پادشاه از مقام خود کناره گرفت. در ۱۹۳۷، با گارد آهنین[۴] فاشیست[۵]، ائتلاف انتخاباتی تشکیل داد تا قدرت سیاسی را از چنگ پادشاه خارج کند. در ابتدای جنگ جهانی دوم از مبارزه علیه روسیه حمایت کرد، اما بعدها رهبری مقاومت در برابر آلمان را برعهده گرفت و پس از روی کار آمدن رژیم کمونیستی[۶] در رومانی (۱۹۴۵)، موقعیتش به خطر افتاد. در ۱۹۴۷ دستگیر و زندانی شد و در زندان درگذشت.