مایربر، جاکومو (۱۷۹۱ـ۱۸۶۴)
مایِربِر، جاکومو (۱۷۹۱ـ۱۸۶۴)(Meyerbeer, Giacomo)
(نام اصلی: یاکوب لیبمان مایِر بِر[۱]) آهنگ‌ساز آلمانی. اپراهای تماشایی او عبارت‌اند از روبر شیطان[۲] (۱۸۳۱) و هوگنوها[۳] (۱۸۳۶). از ۱۸۲۶ بیشتر در پاریس اقامت داشت و پس از ۱۸۴۲ به برلین بازگشت تا سرپرست موسیقی اپرای سلطنتی[۴] شود. پدر او، هِرتس بِر[۵] بانکدار، همه‌گونه امکان پرورش استعداد زودهنگام او را برایش فراهم کرد. ابتدا تعلیم پیانو گرفت و هنگام اقامت کلمنتی[۶] در لندن چند جلسه‌‌ای نزد او رفت. در ۷سالگی کنسرت داد، اما پس از آن زیرنظر کارل تسِلتِر[۷]، برنهارد وِبِر[۸]، و گئورگ فوگلِر[۹] به تحصیل موسیقی نظری و آهنگ‌سازی مشغول شد، و در ۱۸۱۰ به خانۀ فوگلِر در دارمشتات[۱۰] نقل‌مکان کرد، تا در کنار کارل ماریا فون وِبر[۱۱] به تحصیل ادامه دهد. نخستین اپرای او در ۱۸۱۲ در مونیخ به روی صحنه رفت و اپرای دوم در ۱۸۱۳ در اشتوتگارت اجرا شد؛ او به وین رفت و پس از شنیدن نوازندگی هومِل[۱۲] تمام‌وقت خود را وقف پیشرفت در نوازندگی پیانو کرد و بار دیگر در مقام نوازنده‌ای نابغه بر روی صحنه ظاهر شد. در ۱۸۱۵ به توصیۀ سالیِری[۱۳] به ایتالیا رفت تا ساخت آثار آوازی را فراگیرد، و نخستین اپرای ایتالیایی خود را در ۱۸۱۷ در پادوا[۱۴] به‌اجرا درآورد. در ۱۸۲۳ بخت خود را در برلین امتحان کرد، اما موفقیت چندانی به‌دست نیاورد و در ۱۸۲۴ پس از اجرای صلیبی[۱۵] در ونیز، برای نخستین اجرای این اثر در پاریس (۱۸۲۶) به آن‌جا رفت. در این شهر مستقر شد و بیشتر عمر خود را در آن‌جا سپری کرد. از ۱۸۲۴ تا ۱۸۳۱ اثر تازه‌ای خلق نکرد، و از دلایل این امر مرگ پدرش، ازدواج خودش، و ازدست‌دادن دو فرزندش بود. در ۱۸۳۱ روبر شیطان محبوبیت گستردۀ او را در پاریس سبب شد. این اپرا، و پس از آن نیز هوگنوها و پیامبر[۱۶]، مایربر را به مقام استاد گراند اپرای فرانسوی رساند، که خصوصیت‌های آن شامل حال و هواي پرقدرت محلی، حضور بی‌تردید مضمون تاریخ، جلوه‌های سازی بدیع، و باله‌های پرتفصیل بود. در ۱۸۴۲ پادشاه پروس او را به سمت سرپرست موسیقی در برلین استخدام کرد. در ۱۸۶۲ به لندن رفت تا موسیقی آلمان را در نمایشگاه بزرگ[۱۷] به تماشا بگذارد. در حدود ۱۸۵۰ سلامتی‌‌اش به‌خطر افتاد و یکی از گیراترین اپراهایش، زن افریقایی[۱۸]، با مرگ او ناتمام ماند.