مبارزه برای خلع سلاح هسته ای
مبارزه برای خلع‌سلاح هسته‌ای (Campaign for Nuclear Disarmament)
سازمانی غیرحزبی و سیاسی در انگلستان، تشکیل شده در ۱۹۵۸، هوادار برچیده شدن سلاح‌های هسته‌ای از سراسر جهان و خواهان ابتکارات یک‌جانبۀ انگلستان برای راه انداختن و سپس شتاب بخشیدن به روند چند‌جانبۀ خلع سلاح هسته‌ای و پایان دادن به رقابت تسلیحاتی. این جنبش، که برتراند راسل[۱]، فیلسوف انگلیسی، و جان کالینز[۲]، کشیش عضو کلیسای جامع، بانیان آن بودند، از دل تظاهراتی پدید آمد که در ۱۹۵۶ در اطراف مؤسسۀ پژوهش دربارۀ جنگ‌افزارهای هسته‌ای[۳] در آلدرماستون[۴] در برکشر، واقع در جزیرۀ ایستر، برپا شد. این سازمان از ۱۹۵۸، که اعضای آن از لندن راهی آلدرماستن شدند، تا ۱۹۶۳ هرساله راهپیمایی آلدرماستون به لندن را ترتیب می‌داد. این سازمان از ۱۹۷۰ به جمع مخالفان نیروگاه‌های هسته‌ای پیوست. شمار اعضای آن در آغاز دهۀ ۱۹۸۰، در جریان مبارزه با استقرار موشک‌های پرشینگ[۵] و کروز[۶] ایالات متحده در خاک انگلستان، که در ۱۹۹۱ خاتمه یافت، به اوج خود رسید. این سازمان همچنین در شبکۀ جهانی برچینی ۲۰۰۰[۷]، که در ۱۹۹۵ به منظور اعمال فشار برای برچیدن جنگ‌افزارهای هسته‌ای پایه‌گذاری شد، عضویت دارد.