بلوآ، لئون
بِلوآ، لئون (۱۸۴۶ـ۱۹۱۷)(Bloy, Leon)
| لیون بلوآ Leon Bloy | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۶ م |
| درگذشت | ۱۹۱۷ م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| آثار | مایوس؛ زن بی چیز؛ یادداشت های روزانه هشت جلدی |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
رمان‌نویس و منتقد فرانسوی. به مذهب کاتولیک گروید و از مدافعان پرشور آن شد و معتقد بود که از طریق رنج و فقر به آزادی معنوی می‌توان رسید. بلوا چندی از دوستانش، ازجمله یوریس کارل هویسمانسِ[۱] نویسنده، ژاک ماریتَنِ[۲] فیلسوف، و ژرژ روئو[۳]ی نقاش را با کلیسای کاتولیک رم آشتی داد. آثار بلوا به‌لحاظ قالب بسیار متفاوتند، اما همه آن‌ها از وحدت اندیشۀ بالایی برخوردارند. بلوا معتقد است: انسان براثر ابتلا به بیماری و فقر به رستگاری می‌رسد و زبان پنهان جهان را درمی‌یابد. برخی رمان‌های شرح‌حال‌گونۀ او، ازجمله مأیوس[۴] (۱۸۸۶) و زن بی‌چیز[۵] (۱۸۹۷) درک عارفانۀ او را از زن به‌منزلۀ روح‌القدس و عشق به‌منزلۀ آتشی ویرانگر نشان می‌دهند. یادداشت‌های روزانۀ[۶] هشت‌جلدی او در ۱۹۳۹ به‌چاپ رسید.