درعیه

شهری در عربستان سعودی، غرب ریاض و پایتخت سابق وهابی‌ها. وادی حَنیفه از آن می‌گذرد. از آبادی‌های آن بجیری است که مسکن ابن عبدالوهاب و بسیاری از علمای خاندان او بوده است و مقبرۀ وی در همان‌جاست. درعیه اولین‌بار در 850 ق آباد شد. در سال 1139 محمد ابن سعود، فرمانروای آن شد. در سال 1157ق ابن عبدالوهاب که از زادگاه خود عیینه رانده شده بود، در درعیه سکنی گزید و او و محمد ابن سعود به نشر مذهب وهابی پرداختند. دولت سعودی درعیه در اوایل قرن 13م همۀ شبه‌جزیرۀ عربستان را تحت فرمان داشت. در لشکرکشی ابراهیم پاشا به نجد، پس از مدتی محاصره، درعیه سقوط کرد (1233ق) و به دستور او ویران شد (1234ق). محمد ابن مشاری به عمران آن پرداخت، ولی بار دیگر سپاهیان ابراهیم پاشای مصری در سال 1818م آن‌جا را تصرف و ویران کردند.