کری، جویس (۱۸۸۸ـ۱۹۵۷)
کَری، جُویس (۱۸۸۸ـ۱۹۵۷)(Cary, Joyce)
نویسندۀ انگلیسی ایرلندیتبار. در لانْدِندریِ[۱] ایرلند شمالی بهدنیا آمد. در آکسفورد، و پاریس درس خواند و از ۱۹۲۰ در انگلستان ساکن شد. تجربهاش در سرویس سیاسی نیجریه (که در ۱۹۱۳ به آن اشتغال یافته بود) الهام بخش او در نوشتن رمانهایی نظیر آقای جانسون[۲] (۱۹۳۹) بود و برای پرداختن به جوانب مختلف یک موضوع از قالب سهگانه استفاده کرد. اولین و بهترین سهگانهاش در مورد زندگی هنرمندی با نام گالی جیمسون[۳] بود و رمانهای خودش هم متعجب بود[۴] (۱۹۴۱)، زائر بودن[۵] (۱۹۴۲)، و دهان اسب[۶] (۱۹۴۴) را نوشت. سهگانۀ[۷] دیگرش در مورد مسائل سیاسی عبارت بود اززندانی مرحمت[۸] (۱۹۵۲)،به جز خداوند[۹] (۱۹۵۳)، و دیگر شرافت نه[۱۰] (۱۹۵۵). همچنین دو کتاب شعر به نامهای رژه[۱۱] (۱۹۴۵) و دریانورد مست[۱۲] (۱۹۴۷) و چندین تحقیق سیاسی دارد؛ هنر و واقعیت[۱۳] در زمینۀ نقد ادبی از اوست.