یونسون، ایووین اولوف ورنر (۱۹۰۰ـ ۱۹۷۶)
یونسون، اِئووین اولوف وِرنِر (۱۹۰۰ـ ۱۹۷۶)(Johnson, Eyvind Olof Verner)
رماننویس سوئدی. چهارگانهاش داستان اولوف[۱] (۱۹۳۴ـ۱۹۳۷) زندگینامۀ خودنوشت و شرححال جوانی اوست. چندین رمان تاریخی نوشت که در آنها مهارتهای فنی فوقالعاده و اعتقاد پُرشورش به انسانگرایی[۲] و دموکراسی[۳] نمایان است. ازجملۀ این رمانهاست: بازگویی واقعگرایانه اودیسه[۴] در طغیان ساحلی[۵] (۱۹۴۶)؛ بررسی محاکمۀ مربوط به ارتداد قرن ۱۷ فرانسه در رؤیاهای گلهای سرخ و آتش[۶] (۱۹۴۹)؛ و وقایع اروپای شارلمانی در ایام عالیجناب[۷] (۱۹۶۰). یونسون و هاری مارتینسون[۸]، در ۱۹۷۴، مشترکاً جایزۀ نوبل ادبیات را دریافت کردند. در اووِرلولئا[۹]، شمالیترین نقطۀ سوئد، زاده شد و کلاً خودآموخته بود.