جونز، ارنست (۱۸۷۹ـ۱۹۵۸)
جونْز، اِرنِست (۱۸۷۹ـ۱۹۵۸)(Jones, Ernest)
روان‌کاو ویلزی، از پیروان مکتب فروید، و معتبرترین روان‌کاو بریتانیایی. از مهم‌ترین شخصیت‌ها در شکل‌گیری روان‌کاوی در بریتانیا بود و «انجمن روان‌کاوی[۱]» و نیز «مؤسسۀ روان‌کاوی بریتانیا[۲]» را تأسیس کرد. در تحلیل شخصیت‌های نمایش هَملِتِ[۳] شکسپیر[۴]، از دیدگاه عقدۀ اُدیپ[۵]، مقالۀ مشهوری نوشت. جونز در شهر گلمورگن[۶] ویلز[۷] متولد شد، در کاردیف[۸] و لندن تحصیل کرد، و طولی نکشید که در عصب‌شناسی و روان‌پزشکی تخصص یافت. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۱ در دانشگاه تورنتو[۹] کانادا در رشتۀ روان‌پزشکی تدریس کرد. در ۱۹۰۲ مجلۀ بین‌المللی روان‌کاوی[۱۰] را تأسیس کرد و تا ۱۹۳۹ سردبیر آن بود. ازجمله آثار اوست: زیگموند فروید: زندگی و آثار[۱۱]، در ۳ جلد (۱۹۵۳ـ۱۹۵۶).