اقبال، منوچهر (مشهد ۱۲۷۸ـ تهران ۱۳۵۶ش)
اِقبال، منوچهر (مشهد ۱۲۷۸ـ تهران ۱۳۵۶ش)
نخست‌وزیر و مدیرعامل شرکت نفت ایران. فرزند حاج مقبل‌السلطنه بود که تحصیلات متوسطۀ خود را در مشهد و تهران به پایان رساند و برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و از دانشکدۀ پزشکی فارغ‌التحصیل گردید. نخست، عهده‌دار مشاغل پزشکی بود و پس از شهریور ۱۳۲۰ش وارد صحنۀ سیاست شد و در دولت‌های احمد قوام، هژیر، ساعد، منصور به وزارت فرهنگ، راه، بهداری و کشور منصوب شد. در ۱۳۲۹ش به استانداری آذربایجان رسید و پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، تا ۱۳۳۶ش بر مسند پست‌های سناتوری، وزارت دربار و ریاست دانشگاه تهران و دانشکدۀ پزشکی قرار داشت و از فروردین ۱۳۳۶ تا ۱۳۳۹ش نخست‌وزیر بود. در دورۀ بیستم مجلس شورای ملی نمایندۀ مشهد بود و در ۱۳۴۲ش مدیرعامل و رئیس هیئت‌مدیرۀ شرکت ملی نفت ایران شد و تا آخر عمر در این سمت باقی ماند. دکتر اقبال فراماسونر و از مؤسسان لژ خورشید تابان بود.