کلیسای جامع هرفورد
کلیسای جامع هرفورد Hereford Cathedral
کلیسای جامع شهر هرفورد، واقع در هرفوردشر[۱] انگلستان. این کلیسا را، قبل از سال 680 میلادی، پاتا[۲]، نخستین اسقف آن، بنا نهاد و در سال 1055 مردم ویلز آن را تخریب کردند و در اواخر قرن یازدهم از نو ساخته شد؛ شبستان و سایر بخش‌های نورمانی این کلیسا در حدود سال 1140 تکمیل شد. از دوران قرون وسطا، این بنا چندین بار بازسازی و مرمت شده است. زیباترین بخش‌های دست‌نخوردۀ آن نیایشگاه حضرت مریم[۳] (40ـ1220)، گوشوارۀ عرضی شمالی (87ـ1250)، و برج قدیمی تقاطع‌گاه کلیساست که در قرن چهاردهم ساخته شده است. بخش عمدۀ شبستان این کلیسا را، پس از فروریختن برج غربی بر روی آن، جیمز وایات[۴] از سال 1786 بازسازی کرد. در حدود سال 1842، لوئیس نوکالز کاتینگم[۵] تقاطع‌گاه کلیسا و بخش‌هایی از شبستان و ساحت پشت محراب را بازسازی کرد. بازسازی و مرمت کلی جورج گیلبرت اسکات[۶] از سال 1856 آغاز شد و تا سال 1863 به طول انجامید. سرانجام، در سال‌های 1902 تا 1908، جان اولدرید اسکات[۷] (1913ـ1842) جبهۀ غربی را که کار وایات بود، با کاری به سبک گوتیک مزین جایگزین کرد.
ویژگی‌ها دو گنجینۀ ارزشمند این کلیسا، یکی کتابخانۀ زنجیری است که نسخه‌های دست‌نویس بسیار نادر و مجلدات چاپی قدیمی آن را با زنجیر به قفسه‌ها متصل کرده‌اند، و دیگری ماپا ماندی (نقشۀ جهان[۸]) است که تاریخ تهیۀ آن به حدود سال 1275 می‌رسد و احتمالاً قدیم‌ترین نقشۀ موجود در نوع خود است؛ نقشۀ نورنبرک که قدیمی‌تر از آن بود، اکنون ناپدید شده است. در این نقشه اورشلیم در مرکز جهان واقع است. فقط دو کتابخانۀ زنجیری دیگر را می‌توان با کتابخانۀ زنجیری کلیسای هرفورد مقایسه کرد؛ از میان 1440 جلد کتاب این کتابخانه می‌توان به افسانۀ طلایی[۹] اثر کاکستون[۱۰]، وقایع‌نامۀ نورنبرگ، و تنها نسخۀ باقی‌مانده از کتاب ارزش هرفورد اشاره کرد.