رجا
رجا
(در لغت به معنی امید و آرزو) رجا در نزد صوفیان دل بستن و امیدوار بودن به محبت محبوبی است که حصول آن در آینده میسر است. آنان رجا را از علایم ضعف سالک می‌دانند، چه نشان‌دهندۀ قوت نفس و خیال‌پروری اوست، در حالی‌که سالک می‌بایست نفس و شهوات و آرزوهای آن را وانهد، و از سویی با توکل و از سویی دیگر با علم به کوتاه‌بودن دورۀ زندگی به سلوک بپردازد. رجا ضعیف‌ترین منازل مریدان است، زیرا از یک‌رو معارضه است و از سویی دیگر اعتراض. نیز ← خوف و رجا