سکاکیه
سَکّاکیه
فرقه‌ای از شیعۀ امامیه، پیروان ابوجعفر محمد بن خلیل/جلیل سکاک، پدیدآمده در نیمۀ اول قرن 3ق. سکاک از شاگردان هشام بن حکم ( ـ199ق)، از متکلمان امامیه، قائل به تشبیه خداوند به انسان و جسم و معتقد به بداء بود و می‌گفت خداوند زمانی نمی‌دانسته و بعداً دانا شده و عملش حادث است. سکاکیه علم را از صفات ذاتی خداوند می‌شمردند. از تألیفات سکاک، کتاب المعرفه در باب استطاعت و کتاب التوحید است.