نایینی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۵۹ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نایینی

از گویش‌های مرکزی جنوب شرقی، رایج در نایین. این گویش با گویش‌های یزدی، کرمانی، انارکی، اردستانی و زفره‌ای مجموعۀ گویشی جنوب شرقی را تشکیل می‌دهد. مصوت‌های نایینی عبارت‌اند از: a e i o u. و صامت‌ها همان صامت‌های فارسی است. جنس دستوری در این گویش وجود ندارد. پسوند نکره‌ساز i است. پسوند اشاره e است. مضاف‌الیه مستقیماً پس از مضاف می‌آید. ضمایر فاعلی منفصل در این گویش عبارت‌اند از: din/don, to, mi. ضمیر انعکاسی xoy- است. ضمیر اشاره di «این»، diya «این‌ها»، i «آن». وجه استمراری در نایینی پیشوند ندارد. پیشوند وجه التزامی i است: kiri «می‌کنم» ikiri «بکنم». برخی از واژگان نایینی: kuye «سگ»، por «پسر» و enju «زن».