افشین سنگ‌چاپ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۵ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
افشین سنگ‌چاپ
زادروز تهران 28 تیر 1347ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل لیسانس بازیگری و کارگردانی- دانشگاه هنر
شغل و تخصص اصلی بازیگر
آثار فوق لیسانسه‌ها (۱۳۹۸)؛ بچه مهندس (۱۳۹۶)؛ پیدا و پنهان (۱۳۹۰)؛ لیسانسه‌ها (۱۳۹۶)؛ هشت بهشت (۱۳۹۳)؛ ستاره‌های سربی (۱۳۹۰)؛ نابرده رنج (۱۳۹۰)؛ عملیات ۱۲۵ (۱۳۹۰)؛ پایتخت (۱۳۸۹)
گروه مقاله سینما
افشین سنگ‌چاپ
افشین سنگ‌چاپ

افشین سنگ‌چاپ (تهران 28 تیر 1347ش- )

بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. فعالیت‌های هنری را با برنامه‌ی كودك و نوجوان آغاز كرده و عروسك‌گردان مجموعه‌ی چاق و لاغر و كارهای دیگری بوده است. سال 1362 تا 1364 با تحصیل در مدرسه هنر و ادبیات تلویزیون به طور جدی‌ بازیگری را شروع کرد و بعدتر از دانشگاه هنر مدرک کارشناسی بازیگری و کارگردانی گرفت.

در سال ۱۳۶۴ در سن ۱۷ سالگی با سریال «ما می‌توانیم» جلوی دوربین قرار گرفت. پس از نخستین تجربه در سال ۱۳۶۹ با سریال‌های «چاق و لاغر و مامور سوم» و «النگ و دولنگ» فعالیت خود را ادامه داد تا این که در سال ۱۳۸۴ با سریال پرمخاطب «متهم گریخت» چهره‌اش شناخته شد. او در سال ۱۳۷۸ با فیلم سینمایی «دارا و ندار» وارد سینما شد. سال ۱۳۸۰ در سریال «پلیس جوان» دستیار سیروس مقدم شد. وی به عنوان دستیار کارگردان در سریال‌هایی همچون روز حسرت (۱۳۸۷)، ریحانه (۱۳۸۴)، اغما (۱۳۸۶)، پیامک از دیار باقی (۱۳۸۷) و... حضور داشت و همچنین در سال ۱۳۸۵ در سریال «نرگس» بازیگردان بود.


برخی از آثار تلویزیونی (بازیگر)

شرم (۱۳۹۹)؛ پدر پسری (۱۳۹۹)؛ وارش (۱۳۹۸)؛ فوق لیسانسه‌ها (۱۳۹۸)؛ بچه مهندس (۱۳۹۶)؛ پیدا و پنهان (۱۳۹۰)؛ لیسانسه‌ها (۱۳۹۶)؛ هشت بهشت (۱۳۹۳)؛ ستاره‌های سربی (۱۳۹۰)؛ نابرده رنج (۱۳۹۰)؛ عملیات ۱۲۵ (۱۳۹۰)؛ پایتخت (۱۳۸۹)؛ پیامک از دیار باقی (۱۳۸۶)؛ اغما (۱۳۸۶)؛ صاحبدلان (۱۳۸۵)؛ پرواز در حباب (۱۳۸۵)؛ متهم گریخت (۱۳۸۴)؛ کوچه اقاقیا (۱۳۸۳–۱۳۸۲)؛ قطار ابدی (۱۳۷۸–۱۳۷۹)؛ روزهای زندگی (۱۳۷۸–۱۳۷۷)؛ قصه‌های تابه‌تا (۱۳۷۳)


آثار سینمایی (بازیگر)

درخونگاه (۱۳۹۶)؛ دزد و پری 2 (۱۳۹۵)؛ شام عاشقانه سه نفره (۱۳۹۵)؛ قهرمانان كوچك (۱۳۹۵)؛ دو لكه ابر (۱۳۹۴)؛ نيم (۱۳۹۴)؛ جيب‌بر خيابان جنوبی (۱۳۹۰)؛ حوالی اتوبان (۱۳۸۷)؛ يكی بود يكی نبود (۱۳۷۹)؛ دارا و ندار (۱۳۷۸)