مدرسه آرتیستی سینما
مدرسۀ آرتیستی سینما
نخستین مدرسۀ آموزشی سینما. آوانس اوهانیان (اوگانیانس) آن را با وجود مشکلات فراوان در اردیبهشت ۱۳۰۹ش افتتاح کرد. کلاس‌های آن عبارت بودند از آموزش صنعت آکتوری، تکنیک سینما، عملیات آکروباتیک، ورزش سوئدی، بوکس، عکاسی، شمشیربازی، باله، رقص شرقی و اروپایی، که در دوره‌های پنج‌ماهه برگزار می‌شدند. اوهانیان و سعید نفیسی، هر دو، ازجمله مدرسان آن بودند. از فارغ‌التحصیلان دورۀ اول این مدرسه، احمد دهقان، محمدعلی قطبی، حسن مینویی، امیر ارجمند، محمد ضرابی، حسین نوری، عباس طاهباز، کاظم سیار، منوچهر هوشی، اسماعیل نجات، ابوالقاسم آشتی، و غلام‌علی سهرابی‌فرد درخور ذکرند. این افراد در نخستین فیلمِ سینمای ایران، با نامِ آبی و رابی (۱۳۰۹) بازی کردند. اوهانیان همچنین مصمم بود که مدرسۀ آرتیستی نسوان را زیرنظر فخرالزمان جبار وزیری افتتاح کند (خانم وزیری چند سال بعد در هندوستان در فیلم شیرین و فرهاد (۱۳۱۴) ساختۀ عبدالحسین سپنتا بازی کرد)؛ اما کسی در این کلاس‌ها ثبت‌نام نکرد، و او نقش زنِ فیلم آبی و رابی را به خانم سیرانوش (از بازیگران ارمنی تئاتر) سپرد. برای دورۀ دوم، دخترش زما اوهانیان در کلاس‌های مدرسۀ آرتیستی ثبت‌نام کرد. اعضای هیئت رؤسای دورۀ دوم مدرسه عبارت بودند از عباس مسعودی، سعید نفیسی، اعتصام‌زاده، علی وکیلی، احمد دهقان، عیسی (ژوزف) میرزایانس، و خود اوهانیان؛ ظاهراً سسیل ب دومیل، کارگردان امریکایی، هم ریاست افتخاری آن را بر‌عهده داشت. شاگردان دورۀ دوم در دی ۱۳۱۰ش فارغ‌التحصیل شدند، و در دومین فیلم اوهانیان با نام حاجی‌آقا آْکتُر سینما (۱۳۱۲) بازی کردند.