جیمز دوم (۱۶۳۳ـ۱۷۰۱)
جیمز دوم (۱۶۳۳ـ۱۷۰۱)(James II)
پادشاه انگلستان و اسکاتلند (با لقب جیمز هفتم[۱]) از ۱۶۸۵. پسر دوم چارلز اول[۲] بود و پس از برادرش، چارلز دوم[۳]، به سلطنت رسید. جیمز در ۱۶۶۰ با آن هاید[۴] (۱۶۳۷ـ۱۶۷۱)، مادر مری دوم[۵] و آن[۶]، و در ۱۶۷۳ با ماری مودنا[۷]، مادر جیمز ادوارد استوارت[۸] ازدواج کرد. در ۱۶۷۱ کاتولیک شد. این تغییر آیین ابتدا به تلاش‌هایی برای جلوگیری از به سلطنت رسیدن او و سپس شورش‌های مانموت[۹] و آرگایل[۱۰] انجامید و سرانجام رهبران حزب ویگ[۱۱] و حزب توری (محافظه‌کار)[۱۲] را بر آن داشت ویلیام اورانژ[۱۳] را در ۱۶۸۸ به تصاحب تاج و تخت فراخوانند. جیمز دوم به فرانسه گریخت و سپس در ۱۶۸۹ شورشی را در ایرلند رهبری کرد، اما درپی شکست در نبرد بوین[۱۴] (۱۶۹۰) همچنان به حال تبعید در فرانسه باقی ماند.