حسن ابراهیم‌زاده معبود
| حسن ابراهیم‌زاده معبود | |
|---|---|
| زادروز |
لنگرود ۱۱ اسفند ۱۳۱۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای دولتی علوم طبیعی- دانشگاه سوربون |
| شغل و تخصص اصلی | مدرس، پژوهشگر و نویسنده در حوزه‌ی علوم طبیعی |
| آثار | فیزیولوژی گیاهی (۶ جلد و عنوان کتاب آموزشی- انتشارات دانشگاه تهران)؛ بیوشیمی جلد ۱ (ترجمه‌ی کتابی از آلبرت لنینگر- مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۴)؛ بیولوژی ملکولی و تکامل (ترجمه‌ی کتابی از فرانسیسکو جی. آیالا- تهران، ۱۳۶۸) |
| گروه مقاله | زیست‌شناسی |
| جوایز و افتخارات | برگزیده‌ی سال ۱۳۶۹ برای کتاب فیزیولوژی گیاهی 3 |
حسن ابراهیم‌زاده معبود (لنگرود ۱۱ اسفند ۱۳۱۴ش- )
مدرس، پژوهشگر و نویسنده‌ی ایرانی در حوزه‌ی علوم طبیعی. رشته‌ی تخصصی وی فیزیولوژی گیاهی است. پدر علم فیزیولوژی گیاهی، رئیس انجمن زیست‌شناسی ایران، عضو پیوسته‌ی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، عضو شورای واژه‌گزینی و کارگروه‌های واژه‌گزینی زیست‌شناسی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. ابراهیم‌زاده معبود استاد و پژوهشگر زیست‌شناسی است که در کارنامه‌ی حرفه‌ای‌اش ایجاد و راه‌اندازی آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی، دایر کردن دورهی دکتری فیزیولوژی گیاهی، مسئولیت در کارگروه‌های برنامه‌ریزی زیست‌شناسی و علوم پایه، ریاست دانشکده‌ی علوم دانشگاه تهران و قائم مقام ریاست دانشگاه تهران، و همچنین بنیان‌گذاری و تأسیس انجمن زیست‌شناسی ایران (به کمک تعدادی از اساتید دانشگاه‌های ایران) ثبت شده است.
پس از پایان دوره‌های تحصیلی ابتدایی و سیگل اول متوسطه در زادگاهش (۱۳۳۰)، به دانشسرای مقدماتی تهران وارد شد و بعد از گذراندن دورهی دوساله‌ی آن با رتبه‌ی دوم فارغ‌التحصیل شد. وقوع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ باعث ایجاد وقفه‌ای در تحصیلش شد. از مهر همان سال به تدریس در مدارس بخش املش لنگرود پرداخت و سال بعد هم به استخدام آموزش و پرورش درآمد. در سال ۱۳۳۸ از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی زیست‌شناسی دریافت کرد و به عنوان دبیر دانشگاه به کار مشغول شد. وی در سال ۱۳۴۳ دورهی کارشناسی ارشد زیست‌شناسی را در همان دانشگاه به پایان برده و در همان سال و سال بعد با فراگیری زبان فرانسه در انجمن همکاری‌های ایران و فرانسه و قبولی آزمون با استفاده از بورس تحصیلی دانشگاه سوربون در پاریس تحصیلاتش را ادامه داده است. ابراهیم‌زاده دوره‌های فوق لیسانس فیزیولوژی گیاهی را در سال ۱۳۴۵ و دکترای دولتی علوم طبیعی را در سال ۱۳۴۸ به پایان رسانده است. پس از بازگشت به ایران به رتبه‌ی استادیاری و در سال ۱۳۵۳ به رتبه‌ی دانشیاری ارتقا یافت.
ابراهیم‌زاده بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۱ ریاست دانشکده علوم دانشگاه تهران را به عهده داشت و سپس به سمت قائم مقام ریاست دانشگاه تهران برگزیده شد. در همین دوره به رتبه‌ی استادی ارتقا یافت. همچنین وی از سال ۱۳۶۲ به مدت دوسال معاون آموزشی دانشگاه تهران بوده است. وی در دورهی تدریس طرح‌های پژوهشی زیادی را اجرا کرده که جوایزی به آنها تعلق گرفته. همچنین برخی از کتاب‌های او نیز به عنوان کتاب برگزیده‌ی سال انتخاب شده‌اند. از جمله: فیزیولوژی گیاهی ۲ (کتاب برگزیده سال ۱۳۶۲)، فیزیولوژی گیاهی ۳ (کتاب برگزیده‌ی دانشگاه‌های کشور در سال ۱۳۶۸ و کتاب برگزیده‌ی سال ۱۳۶۹). وی در سال ۱۳۷۰ به عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران و در همان سال به عنوان استاد نمونه‌ی وزارت فرهنگ و آموزش عالی برگزیده شده است. ابراهیم‌زاده در سال ۱۳۷۲ به عضویت وابسته‌ی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی درآمده است. از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶ مدیریت گروه زیست‌شناسی دانشکده‌ی علوم دانشگاه تهران را به عهده داشته و طی همه‌ی این سال‌ها هم به تدریس پرداخته است. ابراهیم‌زاده طی سال‌های فعالیت و تدریسش استاد راهنمای رساله‌ها و پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد و دکتری بسیاری بوده و مقالات علمی متعددی را در گردهمایی‌های مختلف و نشریات داخلی و خارجی منتشر کرده است.
گزیده‌ی کتاب‌شناسی
زیست‌شناسی (هیات مولفان- مرکز نشر دانشگاهی)؛ فیزیولوژی گیاهی (۶ جلد و عنوان کتاب آموزشی- انتشارات دانشگاه تهران)؛ واژه‌نامه زیست‌شناسی (با همکاری حسن دیانت‌نژاد و دیگران- علوی)؛ چهارعنوان کتاب زیست‌شناسی درسی برای دورهی تحصیلی متوسطه (با همکاری دیگران)؛ بیوشیمی جلد ۱ (ترجمه‌ی کتابی از آلبرت لنینگر- مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۴)؛ بیولوژی ملکولی و تکامل (ترجمه‌ی کتابی از فرانسیسکو جی. آیالا- تهران، ۱۳۶۸)
- شرح حال تخصصی استادان و دانشیاران کشور، محسن تهرانی‌زاده، ج ۱، تهران: ۱۳۷۳
- روزنامه‌ی سلام، شماره‌ی ۳۴۱: ۲۵ آبان ۱۳۷۱، گفت‌وگو با استادان ممتاز دانشگاه تهران
- https://guilan.bmn.ir
- https://ut.ac.ir