تیودوریک کبیر
تِئودوریکِ کَبیر (ح ۴۵۵ـ۵۲۶م)(Theodoric the Great)
پادشاه اوستروگوت‌ها۱ (۴۷۱ـ۵۲۶م). در رأس سپاهی، از جبهۀ دانوب در امپراتوری روم عازم فتح ایتالیا شد و در آنجا مملکتی آرام و مرفه را بنیاد نهاد. در اواخر سلطنتش حاکمی خیرخواه بود، اما برای کسب قدرت بی‌رحمانه عمل کرد. جانشین قدرتمندی نداشت و مملکتش سرانجام به تصرف یوستی‌نیانوس۲، امپراتوری بیزانس۳، درآمد. هنگامی‌که بر جای پدرش، تئودمیر۴، تکیه زد اوستروگوت‌ها به دو دستۀ رقیب تقسیم شده، بر سر امپراتوری روم شرقی۵ با یکدیگر می‌جنگیدند. اما تئودوریک با کشتن رقیبش در ۴۸۱م به مناقشات خاتمه داد. امپراتور زنون۶، که می‌خواست امپراتوری شرقی را از شر اوستروگوت‌ها خلاص کند، پس از اعطای رتبه پاتریسین۷ به او، وی را به جنگ با ایتالیا فرستاد. تئودوریک همۀ قومش را از راه کوه‌های آلپ۸ به سمت ایتالیا برد و در آنجا با سپاه اودوآکر۹، که متشکل بود از مزدوران ژرمنی۱۰ خدمتگزار روم۱۱ که از ۴۷۶م بر ایتالیا حکم می‌راندند جنگید. تئودوریک با وجود پیروزی‌های اولیه در نبردهای سونتیوس۱۲ و ورونا۱۳ در ۴۸۹م، در ۴۹۰م در فائنتسا۱۴ شکست خورد. اما بالاخره با کمک ویزیگوت‌ها۱۵ و بورگوینی‌ها۱۶، سپاه اودوآکر را در ۴۹۰م در کنار رود آدا۱۷ در هم کوبید. اودوآکر تا دو سال دیگر هم راونا۱۸ را در اختیار داشت تا اینکه در ۴۹۳م بر اثر محاصرۀ دریایی و وعدۀ تئودوریک مبنی بر سهیم کردن او در قدرت، حاضر به صلح شد. اما تئودوریک خلف وعده کرد و با کشتن اودوآکر و قتل‌عام سربازانش، حاکم بلامنازع ایتالیا گردید. سپس در راونا خود را شاه اوستروگوت‌ها و نمایندۀ امپراتور در ایتالیا خواند. تئودوریک در دوران حکومتش با گسترش مرزهای قلمرواش بر کل ایتالیا و بخش اعظم نوریکوم۱۹، دالماسی۲۰ و پانونیا۲۱ (تقریباً مطابق با جنوب باواریا، غرب اتریش، اسلوونی و کروآسی) سلطه یافت. پس از شکست ویزیگوت‌ها از فرانک‌ها۲۲ و مرگ پادشاهشان آلاریک دوم (داماد تئودوریک)، در وویه۲۳ در ۵۰۷م، آمالاریک۲۴، نوۀ تئودوریک، پادشاه ویزیگوت‌ها شد و درنتیجه اسپانیا و پرووانس۲۵ نیز عملاً زیر سلطۀ تئودوریک رفت.
Ostrogoths
Justinian Byzantine Empire Theodemir Eastern Roman Empire Zeno patrician Alps Odoacer Germanic feoderati Sontius Verona Faenza Visigoths Burgundians Adda Ravenna Noricum Dalmatia Pannonia Franks Vouillé Amalaric Provence