جنتی عطایی، ابوالقاسم (۱۲۹۶ـ۱۳۷۲ش)
| ابوالقاسم جنّتی عطایی | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد ۱۲۹۶ش |
| درگذشت | پاریس ۱۳۷۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشتۀ تئاتر و دارای دکترای ادبیات از دانشگاه پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر تئاتر |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایش‌نامه‌نویس |
| آثار | بنیاد نمایش در ایران (۱۳۳۳)،یادگار اشک (۱۳۱۸)، چراغ (۱۳۲۶)، همت عالی، اصغر بنا، اورنگ و گلچهر، امیرکبیر، بچۀ شیطان، یوسف و زلیخا |
| گروه مقاله | سینما |
ابوالقاسم جنّتی عطایی (مشهد ۱۲۹۶ـ پاریس ۱۳۷۲ش)
پژوهشگر تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی. اثرش با نام بنیاد نمایش در ایران (۱۳۳۳)، نخستین پژوهش دربارۀ تئاتر سنتی و مدرن در ایران است و انتشار کتاب زندگی و آثار رضا کمال شهرزاد در همان سال، ادامۀ مطالعاتش دربارۀ تئاتر ایران و شخصیت‌های تأثیرگذار آن بود.
جنتی عطایی فارغ‌التحصیل رشتۀ تئاتر و دارای دکترای ادبیات از دانشگاه پاریس بود، و نمایش‌نامه‌های یادگار اشک (۱۳۱۸)، چراغ (۱۳۲۶)، همت عالی، اصغر بنا، اورنگ و گلچهر، امیرکبیر، بچۀ شیطان، یوسف و زلیخا، عروس توران، چنار سوخته (۱۳۴۲)، و سپاه خوشبختی (۱۳۴۳) را برای اجرا در رادیو و نیز بر روی صحنه نوشت. اغلب این نمایش‌ها جنبۀ آموزشی و تربیتی و تبلیغی داشتند. او در سال‌های اواخر عمرش در خارج از ایران اقامت داشت.