آستوریاس، میگل آنخل (۱۸۹۹ـ ۱۹۷۴)
| میگل آنخل آستوریاس Miguel Angel Asturias | |
|---|---|
| زادروز |
1899 |
| درگذشت | 1974 |
| ملیت | گواتمالایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حقوق و قوم‌شناسی |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| شغل و تخصص های دیگر | دیپلمات |
| آثار | آقای رئیس جمهور |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | برنده‌ی نوبل ادبیات |
آسْتوریاس، میگِل آنخِل (۱۸۹۹ـ ۱۹۷۴)(Asturias, Miguel Angel)
نویسنده و دیپلمات گواتمالایی. در معرفی ادبیات امریکای لاتین به خوانندگان غربی نقش مهمی ایفا نمود و همچنین با آثار خود توجه عمومی را به اهمیت فرهنگ‌های بومی آمریکای لاتین جلب کرد. اشعار، افسانه‌های گواتمالایی، و رمان‌هایی چون آقای رئیس‌جمهور[۱] (۱۹۴۶)، مردان ذرّت[۲] (۱۹۴۹)، و گردباد[۳] (۱۹۵۰) را به چاپ رساند و در آن‌ها از دیکتاتوری‌های امریکای لاتین و «امپریالیسم یانکی‌ها[۴]» انتقاد کرد. تکنیکی که وی در مهم‌ترین اثرش آقای رئیس جمهور از آن استفاده کرد، بعدها از سوی نویسندگان هم‌زبانش در جنبش رئالیسم جادویی بارها به کار گرفته شد. آستوریاس ابتدا حقوق خواند و سپس، پیش از بازگشت به گواتمالا در ۱۹۳۳، در پاریس به مطالعۀ فرهنگ کهن امریکای مرکزی پرداخت. در ۱۹۴۲ به عضویت کنگرۀ گواتمالا[۵] برگزیده شد و در فاصلۀ ۱۹۴۶ و ۱۹۵۴، در امریکای مرکزی و جنوبی در سِمَت‌های دیپلماتیک کار کرد و بعد از مدت کوتاهی تبعید شد. از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۰ نیز سفیر کشورش در فرانسه بود. لحن بی‌پروای او در انتقاد از سلطه‌جویان باعث شد بیشتر عمرش را در تبعید بگذراند. در سال‌های پایانی عمر، شرایط برای آستوریاس کمی تغییر کرد و علاوه بر کسب جایزه‌ی صلح لنین، در ۱۹۶۷ برندۀ جایزۀ نوبل[۶] ادبیات شد.