چندلر، ریموند (۱۸۸۸ـ ۱۹۵۹)
چَندْلِر، رِیموند (۱۸۸۸ـ ۱۹۵۹)(Chandler, Raymond)
| ریموند چندلر Raymond Chandler | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۸م |
| درگذشت | ۱۹۵۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| آثار | خواب ابدی (۱۹۳۹، به فیلم درآمده در ۱۹۴۶)، بدرود عشق من (۱۹۴۰، به فیلم درآمده در ۱۹۴۴) |
رمان‌نویس امریکایی. نقشی تاثیرگذار در تبدیل قالب پلیسی معمایی به یک گونه‌ی ادبی موفق داشت.
در شیکاگو به دنیا آمد. پدر الکلی‌اش خیلی زود خانواده را ترک کرد و ریموند کودکی خود را به همراه مادرش و با حمایت عمویش سپری کرد. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی به دانشگاه نرفت و در عوض سال‌هایی را در پاریس و مونیخ گذراند و زبان آلمانی و فرانسه را آموخت. با زنی هجده سال بزرگ‌تر از خودش ازدواج کرد و در مقاطع مختلف به دلیل افسردگی و ازدیاد مصرف الکل در شرایط سختی قرار گرفت. پس از تجربه‌ی روزنامه‌نگاری و چند شغل اداری مختلف، در دوران رکود بزرگ به نوشتن روی آورد. خلاقیت او در زمینه‌ی داستان‌های پلیسی، به یکی از عوامل اعتلای این ژانر تبدیل گردید. چندلر خالق شخصیت فیلیپ مارلو[۱] بود که نمونۀ اصیل یک کارآگاه خصوصی تکرو، خشن، اما جوانمرد و راوی داستان‌هایی است چون خواب ابدی[۲] (۱۹۳۹؛ به‌فیلم درآمده در ۱۹۴۶)، بدرود عشق من[۳] (۱۹۴۰؛ به‌فیلم درآمده در ۱۹۴۴)، بانوی دریاچه[۴] (۱۹۴۳؛ به‌فیلم درآمده در ۱۹۴۷) و وداع طولانی[۵] (۱۹۵۴؛ به‌فیلم درآمده در ۱۹۷۵). فیلم‌نامه‌های متعددی نیز نوشت که معروف‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از غرامت مضاعف[۶] (۱۹۴۴)، کوکب کبود[۷] (۱۹۴۶) و بیگانگان در قطار[۸] (۱۹۵۱).
پس از فوت همسرش شدیدا افسرده بود و مصرف الکل بر کیفیت نوشته‌هایش تاثیر گذاشته بود. چندلر خودکشی ناموفقی نیز داشت که البته برخی آن را به طلب کمک تعبیر کرده‌اند چون از قبل پلیس را مطلع کرده بود که قصد خودکشی دارد. به هر روی، او در 1959 در بیمارستان درگذشت. در سال 2011 خاکستر همسرش پس از گذشت پنجاه و هفت سال، در کنار او به خاک سپرده شد.