آلماتی، شهر
آلماتی، شهر (Almaty)
نام‌های سابق: ورنیی[۱] از ۱۸۵۴ تا ۱۹۲۱ و آلما آتا[۲] از ۱۹۲۱ تا ۱۹۹۴) شهری در جنوب قزاقستان[۳]، کنار رود آلمااتینکا[۴]، و مرکز استان آلماتی[۵]. ۱,۰۴۵,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). تا ۱۹۹۸ پایتخت قزاقستان بود. از زمان استقلال قزاقستان در ۱۹۹۱، به منزلۀ مرکز تجاری و مالی کشور توسعه یافت. آلماتی در محل ماندگاه[۶] قدیمی جادۀ ابریشم[۷] واقع شده است که مغول‌ها آن را غارت کردند. این شهر در ۱۸۵۴ به منزلۀ پایگاه نظامی و مرکز تجاری تأسیس شد. تزار[۸]های روسیه در اواخر قرن ۱۹ از آن به مثابۀ تبعیدگاه استفاده می‌کردند. شهر مزبور در زلزله‌های ۱۸۸۷ و ۱۹۱۱ ویران، و در ۱۹۲۸ به مرکز منطقه‌ای مبدل شد. در جنگ جهانی دوم آلماتی گسترش یافت، زیرا به منظور حفظ کارخانه‌های غرب کوه‌های اورال[۹] از تهاجم نیروهای نازی، آن‌ها را به آلماتی منتقل کردند.