حسین محب اهری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۱۷ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
حسین محب‌اهری
زادروز تهران 29 مهر 1330ش
درگذشت تهران 26 دی 1397ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی ادبیات فارسی- مدرسه‌ی عالی ادبیات و زبان‌های خارجی
شغل و تخصص اصلی بازیگر
آثار محله برو بیا (داریوش مودبیان- 1361)؛ سربداران (محمدعلی نجفی- 1363)؛ محله بهداشت (داریوش مودبیان- 1363)؛ نابغه‌های قرن بیستم (کارگردان و بازیگر- 1374)؛ مختارنامه (داوود میرباقری- 1388)؛ دردسرهای عظیم ۲ (برزو نیک‌نژاد- 1394)؛ شب عید (سعید آقاخانی- 1397).
گروه مقاله سینما
حسین محب‌اهری
حسین محب‌اهری

حسین محب‌اهری (تهران 29 مهر 1330- تهران 26 دی 1397ش)

بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون و صداپیشه. محب‌اهری به عنوان بازیگری که در گونه‌های کودک و نوجوان، کمدی و جدی فعالیت داشته در سینما، تئاتر و تلویزیون با کارگردانان شاخص یا مطرحی چون بهرام بیضایی، پری صابری، اسماعیل خلج، داریوش فرهنگ، سیاوش طهمورث، بهروز افخمی، ابوالحسن داوودی، رخشان بنی‌اعتماد، پوران درخشنده، داوود میرباقری و محمدعلی نجفی همکاری کرده است و همچنین خود جز کارگردانی چندین مجموعه برنامه‌ی نمایشی برای تلویزیون (برای کودک و نوجوان) نمایش‌هایی را هم به عنوان کارگردان به روی صحنه برده است. حسین محب‌اهری در دهه‌ی 1360 در بخش خبر خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز فعالیت می‌کرد و خبرنگار حوزه‌ی سینما و تئاتر ایرنا بود. همچنین وی سالیان زیادی به عنوان کارگردان، بازیگر و مجری با برنامه‌های رادیویی‌ای چون «صبح جمعه ایرانی» و «صبح جمعه با شما» همکاری کرده بود.

محب‌اهری در ابتدا یک دوره‌ی آموزش بازیگری را سال 1354 تحت نظر آربی آوانسیان در کارگاه نمایش گذراند و هم‌زمان به بازی در تئاتر پرداخت. به تحصیل در دوره‌ی کارشناسی ادبیات فارسی در مدرسه‌ی عالی ادبیات و زبان‌های خارجی پرداخت و در سال 1358 فارغ‌التحصیل شد. «آدم آدم است» (برتولت برشت) به کارگردانی داریوش فرهنگ (۱۳۵۴) را باید نخستین تجربه‌ی محب‌اهری در عرصه‌ی تئاتر دانست. بازی در نمایش خسیس (مولیر) به کارگردانی مریم کاظمی و بازی در نمایش «مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین» (نوشته و کارگردانی بهرام بیضایی- ۱۳۸۴) از جمله فعالیت‌های او در عرصه‌ی تئاتر بوه است. بازی در سینما را از سال ۱۳۶۵ با ایفای نقش کوچکی در فیلم رابطه (پوران درخشنده) آغاز کرد و طی حدود 30 سال در نزدیک به 30 فیلم سینمایی حضور یافت. همچنین وی از سال ۱۳۵۰ به عکاسی تجربی اشتغال داشته ‌است. وی از ابتدای دهه‌ی 1360 هم به عنوان بازیگر در مجموعه‌های تلویزیونی، تله‌تئاتر و برنامه‌های کودک و نوجوان با تلویزیون به همکاری پرداخته است. حسین محب‌اهری مدتی نسبتا طولانی درگیر سرطان غدد لنفاوی بود و نهایتا با عود کردن بیماری‌اش و براثر سکته‌ی قلبی در بیمارستان لاله‌ی تهران درگذشت. وی در سال ۱۳۸۹ برای فیلم گلچهره (به کارگردانی وحید موسائیان) توانست در بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر در بخش سودای سیمرغ نامزد سیمرغ بلورین نقش دوم مرد شود.


فعالیت در تئاتر (گزیده‌ی آثار)

یخبندان (دستیار کارگردان و عکاس- کارگردان: آشور بانی‌پال ‌بابلا، ۱۳۵۴)؛ آدم آدم است (کارگردان: داریوش فرهنگ، ۱۳۵۴)؛ امیر و وزیر (کارگردان: آشور بانی‌پال ‌بابلا، ۱۳۵5)؛ ساعت ششم (کارگردان: آشور بانی‌پال ‌بابلا، ۱۳۵5)؛ غارت (کارگردان: آشور بانی‌پال ‌بابلا، ۱۳۵6)؛ بازی قتل‌عام (کارگردان: آشور بانی‌پال ‌بابلا، ۱۳۵7)؛ بردار شدن منصور حلاج (کارگردان: سیاوش طهمورث، ۱۳۵۹)؛ آسید کاظم به کارگردانی  (کارگردان: هادی اسلامی، 1359)؛ شاهزاده و گدا  (کارگردان: هادی مرزبان- 1365)؛ جهاز جادو (کارگردان: آتیلا پسیانی، 1370)؛ آژاکس (عکاس- کارگردان: آتیلا پسیانی، 1375)؛ من ملک بودم (کارگردان: اسماعیل خلج، 1378)؛ کوچه اقاقیا (کارگردانی، 1379)؛ رند خلوت‌نشین (کارگردان: پری صابری، 1381)؛ لیلی و مجنون (کارگردان: امیر دژاکام- 1383)؛ آبی که مار می‌خورد زهر می‌شود، آبی که گاو می‌نوشد شیر می‌شود (دستیار کارگردان و عکاس- کارگردان: آتیلا پسیانی، 1383)؛ عباس (نویسنده و کارگردان، ۱۳۸۳)؛ بر دار شدن حسین ‌بن منصور حلاج (کارگردان: سیاوش طهمورث- 1384)؛ مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین (بهرام بیضایی، ۱۳۸۴)؛ فرود اضطراری حواصیل روی پشت بام موزیسین (نویسنده، کارگردان و عکاس، 1385)؛ آواز دهکده (کارگردان: مهلا صالحی- 1389).


بازی در سینما (گزیده آثار)

رابطه (۱۳۶۵)؛ محموله (۱۳۶۶)؛ خارج از محدوده (۱۳۶۶)؛ سفر جادويي (۱۳۶۹)؛ دو فيلم با يك بليت (۱۳۶۹)؛ جيب‌برها به بهشت نمی‌روند (۱۳۷۰)؛ اتل متل توتوله (۱۳۷۰)؛ همسر (۱۳۷۲)؛ روز فرشته (۱۳۷۲)؛ كاكادو (۱۳۷۳)؛ راه افتخار (۱۳۷۳)؛ اسپاگتی در هشت دقيقه (۱۳۸۳)؛ وقتی همه خوابيم (۱۳۸۷)؛ پسر آدم، دختر حوا (۱۳۸۷)؛ بيداری (۱۳۸۷)؛ گلچهره (۱۳۸۹)؛ فرزند چهارم (۱۳۹۱)؛ ساكن طبقه وسط (۱۳۹۲)؛ سه بيگانه (۱۳۹۵)؛ زهرمار (۱۳۹۷)؛ خداحافظ دختر شيرازی (۱۳۹۷).


تلویزیون (گزیده‌ی آثار)

محله برو بیا (داریوش مودبیان- 1361)؛ سربداران (محمدعلی نجفی- 1363)؛ محله بهداشت (داریوش مودبیان- 1363)؛ شاگرد اولی‌ها (غلامحسین لطفی- 1365)؛ ق مثل قلقلک (نویسنده، کارگردان و بازیگر- 1368)؛ صدسال به این سال‌ها (نویسنده، کارگردان هنری و بازیگر- 1368)؛ نابغه‌های قرن بیستم (کارگردان و بازیگر- 1374)؛ راه شب (داریوش فرهنگ- 1385)؛ مختارنامه (داوود میرباقری- 1388)؛ دردسرهای عظیم ۲ (برزو نیک‌نژاد- 1394)؛ معمای شاه (محمدرضا ورزی- 1394)؛ علی‌البدل (سیروس مقدم- 1396)؛ شب عید (سعید آقاخانی- 1397).