واقع گرایی نو
واقع‌گرایی نو (New Realism)
اصطلاحی در هنرهای تجسمی قرن بیستم. اصطلاحی که مخصوصا به جنبشی علیه اکسپرسیونیسم انتزاعی اطلاق می‌شود. و گاه واقع‌گرایی اجتماعی[۱] سدۀ بیستم (مثل آثار گوتوزو[۲]) را نیز شامل می‌شود.
به دلیل تنوع سبک‌ها شاید نتوان تعریف روشنی از این نوع واقع‌گرایی به دست داد؛ با این حال وجه تمایز عمدۀ آن با رئالیسم[۳] سدۀ نوزدهم در این است که می‌کوشد تماشاگر را به قلمرو ابداع‌شده‌ای از معانی ناهمانند و ناوابسته به مظاهر عینی واقعیت هدایت کند (مثل آثار لژه[۴]). همچنین کاربست اسلوب‌های جدید به منظور هم‌سویی با پویایی جهان امروز در برخی آثار واقع‌گرایانۀ نو به چشم می‌خورد (مثل دیوارنگاره‌های متاخر سیکه ایروس[۵]).