جولیان روتر
| جولیان روتر (Julian Rotter) | |
|---|---|
| زادروز |
بروکلین ، نیویورک 1916م |
| درگذشت | منسفیلد، کونکتیکت 2014م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه آیووا- مدرک دکترا از دانشگاه ایندیانا در 1941 |
| شغل و تخصص اصلی | روان‌شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | مدرس دانشگاه |
| فعالیت‌های مهم | توسعه مقیاس اعتماد بین فردی - شناخته شده برای توسعۀ نظریه‌های تأثیرگذار، از جمله نظریۀ یادگیری اجتماعی و موضع کنترل |
| آثار | یادگیری اجتماعی و روانشناسی بالینی (1954) |
| گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
| پست تخصصی | مدیر برنامۀ روانشناسی بالینی دانشگاه کونکتیکت- رئیس بخش روانشناسی بالینی انجمن روانشناسی امریكا، انجمن روانشناسی شرقی و همچنین بخش روانشناسی اجتماعی و شخصیت انجمن روانشناسی امریكا |
| جوایز و افتخارات | در رتبۀ 64 مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم |
جولیان روتر (1916-2014) (Julian Rotter)
روان‌شناس امریکایی که برای توسعۀ نظریه‌های تأثیرگذار، از جمله نظریۀ یادگیری اجتماعی[۱] و موضع کنترل[۲] شناخته شده است. وی عضو هیئت علمی دانشگاه ایالتی اوهایو[۳] و سپس دانشگاه کونکتیکت[۴] بود. طبق گزارش منتشر شده در مجلۀ علمی انجمن روانشناسی امریکا[۵] در سال 2002، او در رتبۀ 64 مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم قرار گرفته است.
روتر در 22 اکتبر 1916 در بروکلین[۶] ، نیویورک[۷]، به دنیا آمد. او سومین فرزند خانواده‌ای یهودی و مهاجر بود. وی در سال‌های ابتدایی و متوسطه از طریق مطالعه، به روانشناسی و فلسفه علاقه‌مند شد. در 1933 در کالج بروکلین[۸] شرکت کرد، و از آن‌جا موفق به اخذ مدرک کارشناسی خود شد. رشتۀ اصلی‌اش شیمی بود، اما به علت این‌که فرصت‌های بیشتری برای کسب درآمد وجود داشت، روانشناسی را جذاب‌تر دانست، و این در حالی بود که اقتصاد رو به زوال بود. او بعد از این که مدرک کارشناسی ارشدش را زیر نظر کورت لوین[۹] از دانشگاه آیووا[۱۰] گرفت، توانست در بیمارستان ایالتی ووستر[۱۱] دورۀ کارورزی[۱۲] خود را سپری کند. در آن زمان، او شاید تنها کارآموز رسمی در روانشناسی بود. همان‌جا بود که بعدها با کلارا بارنز[۱۳]، کارورز دیگر، ملاقات و در 1941 با او ازدواج کرد. آن‌ها صاحب دو فرزند شدند. همسرش در 1985 درگذشت.
روتر از طریق همکاری با کورت لوین، با شور و اشتیاق خاصی به فعالیت پرداخت. او کارش را در دانشگاه ایندیانا[۱۴] ادامه داد و در 1941 دکترای خود را از آن دانشگاه گرفت. او طی تحصیل خود تحت تأثیر افرادی همچون آلفرد آدلر[۱۵]، کلارک هال[۱۶]، بی اف اسکینر[۱۷] و ادوارد تولمن[۱۸] بود. روتر پس از اخذ مدرک دکترای خود، طی جنگ جهانی دوم[۱۹]، مشاور ارتش ایالات متحده شد. به جز 17 هفته در مقام افسر تانک، به عنوان روان‌شناس کار کرد. سپس به دانشگاه ایالتی اوهایو رفت و آن‌جا تدریس و به عنوان رئیس برنامۀ روانشناسی بالینی فعالیت کرد. او آن‌جا تحت تأثیر جورج کلی[۲۰] قرار گرفت. در 1963، روتر به دانشگاه کونکتیکت منتقل و آن‌جا مدیر برنامۀ روانشناسی بالینی[۲۱] شد. در همان زمان، او مقیاس اعتماد بین فردی[۲۲] را توسعه داد؛ مقیاسی پژوهشی و طرح‌ریزی شده از تفاوت فردی پایدار در شخصیت[۲۳] که میزان انتظار کلی قابلیت اعتماد دیگر افراد را می‌سنجد. روتر به عنوان رئیس بخش روانشناسی بالینی انجمن روانشناسی امریكا[۲۴]، انجمن روانشناسی شرقی[۲۵] و همچنین بخش روانشناسی اجتماعی و شخصیت[۲۶] انجمن روانشناسی امریكا منصوب شده است. اثر مهم روتر ، یادگیری اجتماعی و روانشناسی بالینی[۲۷] در 1954 منتشر شد. او در 6 ژانویه 2014 در 98 سالگی در خانۀ خود در منسفیلد[۲۸]، کونکتیکت[۲۹] درگذشت.
منابع:
- ↑ social learning theory
- ↑ locus of control
- ↑ The Ohio State University
- ↑ University of Connecticut
- ↑ (American Psychological Association (APA
- ↑ Brooklyn
- ↑ New York
- ↑ Brooklyn College
- ↑ Kurt Lewin
- ↑ University of Iowa
- ↑ Worcester State Hospital
- ↑ internship
- ↑ Clara Barnes
- ↑ Indiana University
- ↑ Alfred Adler
- ↑ Clark Hull
- ↑ B.F. Skinner
- ↑ Edward Tolman
- ↑ World War II
- ↑ George Kelly
- ↑ Program Director of Clinical Psychology
- ↑ The Interpersonal Trust Scale
- ↑ the stable individual difference in personality
- ↑ Division of Clinical Psychology
- ↑ Eastern Psychological Association
- ↑ Division of Social and Personality Psychology
- ↑ Social Learning and Clinical Psychology
- ↑ Mansfield
- ↑ Connecticut