شاهرودی، اسماعیل (دامغان ۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)
شاهرودی، اسماعیل (دامغان ۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۶۰ش)
| اسماعیل شاهرودی | |
|---|---|
| زادروز |
دامغان 1304ش |
| درگذشت | تهران 1360ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس نقاشی از دانشکدۀ هنرهای زیبا |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| سبک | شعر نیمایی |
| آثار | آخرین نبرد (1330)؛ آینده (1346)؛ هر سوی راه راه راه (1350) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| خویشاوندان سرشناس | افشین شاهرودی (برادرزاده) |
(تخلص: ا. آینده) شاعر ایرانی. پس از تحصیلات مقدماتی و متوسطه، در تهران به دانشکدۀ هنرهای زیبا راه یافت و در رشتۀ نقاشی لیسانس گرفت. مدتی به تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت و با لغت‌نامۀ دهخدا و کمیسیون ملی یونسکو در ایران نیز همکاری داشت. در تدوین واژه‌های هنری فرهنگ فارسی با محمد معین همکاری کرد. مدتی نیز به تدریس ادبیات معاصر ایران در دانشگاه علیگرۀ هند اشتغال داشت.
شاهرودی در زمرۀ نخستین شاعرانی بود که به راهِ شعری نیما یوشیج گروید و با تشویق او روبه‌رو شد. آخرین نبرد (با مقدمۀ نیما یوشیج، تهران، ۱۳۳۰)؛ آینده (تهران، ۱۳۴۶)، هر سوی راه راه راه (تهران، ۱۳۵۰) ازجملۀ آثار اوست. آثار شعری‌اش در آغاز شاعری، که به مسائل سیاسی و اجتماعی به نحو گسترده‌ای علاقه نشان داد، توجه بیشتری را به خود جلب کرد. اما آثارش، در مجموع، به‌عنوان یکی از پیش گامان سرشناس شعر نیمایی مورد توجه بخشی از خوانندگان خاص ادبی بود. او به بیماری حادّ عصبی دچار بود و اواخر عمرش را در آسایشگاه بیماران روانی سپری کرد. افشین شاهرودی، عکاس و شاعر، برادرزادۀ اوست.
رضا براهنی شعر معروف اسماعیل را در رثای او سروده است.