ابن انباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)
| ابن انباری | |
|---|---|
| زادروز |
۵۱۳ق |
| درگذشت | ۵۷۷ق |
| ملیت | عرب |
| نام‌های دیگر | کمال‌الدین |
| تحصیلات و محل تحصیل | نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه و نحوی |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| لقب | شیخ زمانه |
| آثار | اسرارالعربیه، الاعراب فی حل‌الاعراب، البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء، حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
ابن اَنْباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)
(نام اصلی: ابوالبركات عبدالرحمن بن محمد ابن انباری؛ یا: کمال‌الدین) فقیه، نحوی و شاعر شیعه‌مذهب عرب. در مدرسۀ نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز، آیین شافعی و فقه آموخت و نحو را نزد ابن شجری فراگرفت و تا آن‌جا پیش رفت که لقب «شیخ زمانه» گرفت و خود در نظامیه تدریس نحو می‌کرد. شهرت وی، به سبب اثر معروفش اسرارالعربیه، در نحو است. ابن انباری بیش از ۵۰ سال منشی مخصوص دربار خلفای عباسی بود و چندین‌بار منصب وزارت داشت. با آن که اصول و قواعد فقهی و نحوی را با هم ممزوج کرد، اما صاحب سبکی خاص نشد. از آثارش: الاعراب فی حل‌الاعراب، البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء، حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود.