محمد بن ابی بکر ( ـ۳۸ق)

محمّد بن اَبی‌بَکْر ( ـ۳۸ق)
از اصحاب امام علی (ع). پدرش ابوبکر و مادرش اسماء بنت عُمَیس بود که پس از شهادت جعفر طیّار با ابوبکر ازدواج کرد. محمد در حجّة‌الوداع به‌دنیا آمد و به‌دست پیامبر (ص) متبرک شد. پس از آن‌که ابوبکر درگذشت، اسماء با امام علی (ع) ازدواج کرد و محمد در دامان آن حضرت تربیت یافت و به‌منزلۀ فرزند ایشان قرار گرفت که درباره‌اش می‌فرمود: محمد پسر من از صلب ابی‌بکر است. محمد مردی پارسا و دلیر و کارآمد بود و در جنگ‌های جمل و صِفّین امام علی (ع) را همراهی کرد، سپس از سوی آن حضرت به ولایت مصر تعیین شد، اما پیروان معاویه او را در ۲۸سالگی به‌وضعی فجیع کشتند و جسدش را سوزاندند. پسرش قاسم از فقهای سبعۀ مدینه به‌شمار آمده است. نیز ← قاسم بن محمد بن اَبی‌بَکر