ابن سمعون، محمد بن احمد (۳۰۰ـ بغداد ۳۸۷ق)
ابن سَمْعون، محمد بن احمد (۳۰۰ـ بغداد ۳۸۷ق)
عارف و زاهد بغدادی. اگرچه شماری از تذکره‌نویسان او را در شمار صوفیان آورده‌اند، زندگی جنجالی او چنان است که نمی‌توان او را در عداد صوفیان رسمی جای داد. در بغداد زاده شد و محضر شبلی را دریافت. از آن پس به وعظ پرداخت و بیشتر خطیبی بود که با وعظ مردم را به زهد می‌خواند تا صوفی‌ای که خود در زندگی چنین طریقه‌ای را پیشه کند. از همین نظر، زندگی مرفّه و اشرافی او مورد اعتراض مردمان واقع شد. پس از درگذشت، نخست در منزلش به خاک سپرده شد، بعدها جسد او را به مسجد جامع شهر، و پس از مدتی به کنار قبر احمد بن حنبل انتقال دادند.