ابن ابی جمهور احسایی، محمد (۸۴۰ ـ ح ۹۰۴ق)
| محمد بن ابی جمهور احسایی | |
|---|---|
| زادروز |
۸۴۰ق |
| درگذشت | ح ۹۰۴ق |
| ملیت | عرب |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه و محدث |
| آثار | عوالی (یاغوالی) اللآلی العزیزیة فی‌الاحادیث الدینیّه؛ دُر اللآلی المعادیّة فی‌الاحادیث الفقهیّه؛ اسرارالحج (۱۳۲۴ق)؛ المجلی مرآة‌المنجی (۱۳۲۹ق) در کلام و عرفان |
| گروه مقاله | دین اسلام |
ابن ابی جمهورِ اَحسایی، محمد (۸۴۰ ـ ح ۹۰۴ق)
(محمد بن زین الدین علی بن ابراهیم بن حسن ابن ابراهیم بن ابی جمهور اَحْسائی یا لحَصْاوی) فقیه و محدث امامی. پدر و جدّش شیخ ابراهیم از عالمان امامیه بودند و او نزد پدر درس خواند. در نجف، در محضر شرف‌الدین حسن فتّال تلمذ کرد و یک‌ماه در کرک نوح (اردن) نزد علی بن هلال جزایری حدیث فراگرفت. سید شمس‌الدین احسایی از دیگر استادان اوست. معروف‌ترین شاگردش سید محمد رضوی بود. محقق کرکی از ابن ابی جمهور روایت کرده است. به تصوف مفرط و اخباری‌گری نیز متهم است که برخی چون محدث نوری، صاحب مستدرک‌الوسائل، از او دفاع کرده‌اند. شعر نیز می‌سرود. مناظره‌ای معروف با عالم سنی فاضل هروی (گویا شیخ‌الاسلام احمد بن یحیی بن سعدالدین تفتازانی) در مشهد داشته است. این مناظره با نام المناظرات مع‌العالم الهروی در مجلد اول نامۀ دانشوران به چاپ رسیده است. از دیگر آثار مهم اوست: عوالی (یاغوالی) اللآلی العزیزیة فی‌الاحادیث الدینیّه؛ دُر اللآلی المعادیّة فی‌الاحادیث الفقهیّه که گاه از آن با نام الاحادیث الفقهیه یا نثر اللآلی یا اللآلی العزیزیّه یاد می‌شود؛ اسرارالحج (۱۳۲۴ق)؛ المجلی مرآة‌المنجی (۱۳۲۹ق) در کلام و عرفان.