ابوالحسین نوری، احمد بن محمد ( ـ بغداد ۲۹۵ق)

ابوالحسین نوری;
درگذشت	بغداد ۲۹۵ق
ملیت	خراسانی
شغل و تخصص اصلی	عارف
گروه مقاله	عرفان

ابوالحسینِ نوری، احمد بن محمد ( ـ بغداد ۲۹۵ق)

(ابوالحسین احمد بن محمد نوری بغوی بغدادی خراسانی، معروف به ابن‌ اَلْبَغوی، امیرالقلوب و شمس‌العرفاء) عارف و صوفی خراسانی. از اکابر صوفیۀ طبقه دوم بود. پدرش از قریۀ بغشور (واقع در بین هرات و مروالرود) بود و خود در بغداد به‌ دنیا آمد. در طریقت از یاران سَرّی سَقْطی و محمد بن علی قصاب و احمد بن ابی‌الحواری بود. با جنید بغدادی هم‌دوره بود و با او مصاحبت‌ داشت. صوفیان جنید را از او دانشمندتر و او را از جنید شوریده‌تر می‌دانند. از این‌رو، هنگامی که جنید می‌خواست دربارۀ دو مقام از مقامات صوفیان سخن بگوید، ابوالحسین نوری با تعریض به دانشمندمآبی جنید، او را از آن سخن بازداشت. نوری مردم‌گریز و همیشه ساکن خرابه‌ها بود و تنها در روزهای جمعه به شهر می‌آمد. یک سال عزلت گزید و چند سال از سخن گفتن دم‌ فروبست.